Η κουλτούρα των διεθνών αγορών και μάλιστα των «υπεράνω του νόμου» γιάπηδων της Barclays είναι η αποκόμιση κερδών με οποιοδήποτε κόστος

Κόλαφο για την κουλτούρα των άπληστων γιάπηδων του τραπεζικού τομέα, που βούλιαξαν με τα άγρια κερδοσκοπικά παιχνίδια τους ολόκληρους λαούς στη δυστυχία και την ανέχεια, αποτελεί η ανεξάρτητη έκθεση του κορυφαίου δικηγόρου του City Αντονι Σαλτζ για τη δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Βρετανίας Barclays.

Οπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει στην 244 σελίδων έκθεση, η επιλογή μετατροπής της Barclays από ίδρυμα λιανικής τραπεζικής σε διεθνή κολοσσό της επενδυτικής τραπεζικής τα τελευταία 20 χρόνια δημιούργησε μια κουλτούρα η οποία έβαλε τα κέρδη πάνω από τους πελάτες της τράπεζας και τροφοδότησε την αλαζονεία, τον εγωισμό και τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Η χαμένη αξιοπιστία

Η έκθεση, που παραγγέλθηκε από τη σημερινή διοίκηση της βρετανικής τράπεζας και κόστισε 17 εκατ. στερλίνες(!), αναζητεί τρόπους για την αποκατάσταση της χαμένης αξιοπιστίας της Barclays μετά από μια σειρά σκανδάλων, το κόστος των οποίων εκτιμάται σήμερα (σε πρόστιμα και προβλέψεις) σε περισσότερα από 4 δισ. στερλίνες. Επιχειρεί να χαράξει έτσι έναν οδικό χάρτη για το μέλλον της τράπεζας καταθέτοντας 34 σχετικές συστάσεις-προτάσεις.

Ενα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της έκθεσης είναι αναμφίβολα αυτό που αναφέρεται στην κουλτούρα των στελεχών της Barclays Capital, του επενδυτικού βραχίονα της τράπεζας, και στη στρατηγική τού επί χρόνια επικεφαλής της, Ρόμπερτ Ντάιμοντ, ο οποίος το 2011 προβιβάστηκε σε διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου. Ο Ντάιμοντ, που αρχικά δούλεψε ως trader στη Wall Street, παραιτήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι από το τιμόνι της Barclays μετά την αποκάλυψη της εμπλοκής της βρετανικής τράπεζας στο σκάνδαλο χειραγώγησης του επιτοκίου Libor.

Η Barclays παραδέχτηκε τη συμμετοχή της στο εν λόγω σκάνδαλο και κατέβαλε 450 εκατ. δολάρια για τη διευθέτηση των σχετικών κατηγοριών που τη βάρυναν. Η βρετανική τράπεζα ενεπλάκη επίσης σε ανάρμοστες πωλήσεις σύνθετων χρηματοπιστωτικών παραγώγων προς μικρές επιχειρήσεις και ιδιώτες επενδυτές που οδήγησαν σε τεράστιες ζημιές.

Για όλες αυτές τις δράσεις σημαντικό μέρος ευθύνης φέρουν τα στελέχη του συγκεκριμένου βραχίονα της τράπεζας. Η έκθεση διαπιστώνει ότι «με βάση τις συνεντεύξεις… κάποια από τα στελέχη της τράπεζας είχαν την αίσθηση ότι κατά κάποιο τρόπο οι νόμοι δεν τους επηρεάζουν», όπως και ότι «κάποια στελέχη της επενδυτικής τραπεζικής φαίνονταν να έχουν χάσει την αίσθηση του μέτρου και της ταπεινοφροσύνης». Η επενδυτική τράπεζα εστίαζε μόνο στην επιτυχία. Κουλτούρα της ήταν «κέρδη με κάθε κόστος». Ομως αυτή η κουλτούρα είχε εγγενή τιμήματα όπως ο «αθέμιτος ανταγωνισμός, η αλαζονεία, ο εγωισμός, η έλλειψη μετριοφροσύνης και γενναιοδωρίας».

«Υπήρχε μια πολύ κοντόφθαλμη εστίαση στο κέρδος, που οδήγησε σε πρόβλημα κουλτούρας και αξιών» τόνισε χθες ο Αντονι Σαλτz στο Reuters, συμπληρώνοντας: «Η Barclays φάνηκε ότι έδωσε έμφαση στις οικονομικές επιδόσεις αντί στη φροντίδα των πελατών.

Θεός το… χρήμα

Και αυτή η λογική επέβαλλε τις δομές αμοιβών…«Τα αυξημένα επίπεδα αμοιβών στρεβλώνουν την κουλτούρα και τείνουν να προσελκύουν ανθρώπους που μετρούν την προσωπική τους επιτυχία με βάση τις αποδοχές, αυτή ήταν η περίπτωση στην επενδυτική τράπεζα» συμπληρώνει η έκθεση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αμοιβές των 70 κορυφαίων στελεχών της τράπεζας ήταν κατά 35% υψηλότερες από τις αντίστοιχες των ομολόγων τους στις ανταγωνιστικές τράπεζες. Ακόμη το 2008, περί τους 728 τραπεζίτες αμείβονταν με περισσότερα από 1 εκατ. στερλίνες. Τέλος, μεταξύ 2002 και 2009 60 στελέχη αμείβονταν βάσει σχεδίου μακροπρόθεσμων κινήτρων, ενώ απέδιδαν κάθε χρόνο περί τα 170 εκατ. στερλίνες.

www.efsyn.gr