Λέγεται, ότι οι καθηγητές Πανεπιστημίου αποτελούν την πνευματική ηγεσία της χώρας. Λέγεται, ότι στον χώρο τους αναζητείται συνήθως, η τόσο αναγκαία κοινωνική διανόηση.

Και οι δύο παραπάνω υποθέσεις δεν διακρίνονται βέβαια από αποκλειστικότητα για δύο τουλάχιστον λόγους.

Πρώτο γιατί η πνευματική ηγεσία και η διανόηση μπορούν κάλλιστα, κι’ αυτό μάλιστα συμβαίνει, να αναζητηθούν και σε χώρους άλλους, όπως για

παράδειγμα ο καλλιτεχνικός, ο πολιτικός, ο γενικότερος εκπαιδευτικός, και γιατί όχι, ο επαγγελματικός, η ο επιχειρηματικός χώρος, κ.α.

Δεύτερο γιατί η πνευματική ηγεσία, που επιθυμεί να εκφράζει και την διανόηση, πρέπει πρώτα να είναι πνευματική και δεύτερο να αποδεικνύει το ηγετικό της περιεχόμενο. Αυτό δεν αποδεικνύεται πάντοτε, καθώς η πνευματικότητα δεν συμβαδίζει, υποχρεωτικά με την επιστημονική εξειδίκευση. Ο καθηγητής Πανεπιστημίου είναι και πρέπει να είναι εξ’ ορισμού, κάτι πολύ περισσότερο από ειδικός επιστήμονας. Είναι και πρέπει να είναι, και δάσκαλος και παιδαγωγός και αναζητητής της αλήθειας και ταυτόχρονα παράδειγμα ηθικού κύρους και ευαίσθητος

κοινωνικά αλλά και πολιτικά άνθρωπος.

Το δε ηγετικό περιεχόμενο της πνευματικής ηγεσίας αποδεικνύεται και πρέπει να αποδεικνύεται, όπως άλλωστε και της διανόησης, από την συμμετοχή στα κοινά, την αγάπη για την συλλογικότητα, την εντιμότητα, τον προβληματισμό και τον βάσανο για μια καλύτερη κοινωνία και ανθρωπότητα, τέλος, από την διάθεση αφιέρωσης στις αξίες και στις αρχές μίας Δημοκρατικής κοινωνίας στο πλαίσιο της οποίας ο άνθρωπος θα αναζητά ασυμβίβαστα να α οκτήσει αξία ανθρώπου .

Το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας (Ο.Ε.Ε.) είναι θεσμός της κοινωνίας

μας, βήμα ελεύθερης έκφρασης και σύμβουλος των εκάστοτε κυβερνήσεων, με χιλιάδες μέλη οικονομολόγους διαφόρων δραστηριοτήτων. Η συμμετοχή σε αυτό αποτελεί καθήκον των οικονομολόγων, αλλά και δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Αποτελεί μία σημαντική μορφή συλλογικότητας και μάλιστα σήμερα περισσότερο αναγκαία, καθώς ο άκρατος και συστηματικά προταθείς ατομικισμός σώρευσε δεινά στην κοινωνία μας που επιδείνωσαν την ζοφερή οικονομική, ηθική και κοινωνικοπολιτική κρίση της χώρας.

Οι οικονομολόγοι καθηγητές και καθηγήτριες Πανεπιστημίου της πατρίδας μας δεν μπορούν να παραμένουν απαθείς, αδιάφοροι και αμέτοχοι στον θεσμό αυτό.

Οφείλουν ενεργά να συμμετέχουν και προ τούτο καλούνται να δραστηριοποιηθούν άμεσα προς την κατεύθυνση αυτή επαληθεύοντας και αποδεικνύοντας καθημερινά την ένταξή τους, τόσο στην πνευματική ηγεσία, όσο και στην διανόηση του τόπου.

Το οφείλουν στους φοιτητές και στους πτυχιούχους τους . Το οφείλουν

πρώτιστα στην χειμαζόμενη Ελληνική κοινωνία. Η αποστασιοποίηση, η απουσία και η αδιαφορία δεν τους τιμά, ιδιαίτερα δε την στιγμή αυτή. Η συμμετοχή στα κοινά και η κοινωνική ευαισθητοποίηση κρίνονται πλέον απαραίτητες.

Καλούνται να συμμετέχουν στον φυσικό τους συλλογικό χώρο, στο Ο.Ε.Ε., και να αποδείξουν τα αυτονόητα.

Οι καθηγητές

Γεώργιος Χατζηκωνσταντίνου Πανεπιστήμιο Θράκης

Δημήτριος Λαγός

Ιωάννης Μαραγκός Πανεπιστήμιο Κρήτης

Κωνσταντίνος Φούσκας Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Γιώργος Πανηγυράκης Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών