Το υπό δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» (Ε.Λ.Π.).

Απάντηση στις θέσεις της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN από τον:

ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΓΙΑΝΝΗ

▪ Οικονομολόγο, Δικηγόρο ε.τ.
▪ Σύμβουλο Επιχειρήσεων και Επαγγελματικών Οργανώσεων
▪ Γενικό Εισηγητή του θεσμού της Λογιστικής Τυποποίησης στην Ελλάδα (1980 - 1990)

● Σε έγγραφό μου που καταχώρησα την 29/10/2014 στο διαδίκτυο, σχόλια στο άρθρο 1, στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης για το άνω νομοσχέδιο, διατυπώνω τις θέσεις και τις προτάσεις μου για την ανασύνταξη του νομοσχεδίου, επιδιώκοντας να παραδοθεί στη χώρα μας και στην οικονομία της βελτιωμένη η Λογιστική Τυποποίηση, έτσι ώστε να την αποδεχθούν και να την εφαρμόσουν οι επιχειρήσεις, χωρίς νέες οικονομικές επιβαρύνσεις.

● Στο σημείωμά μου αυτό θα προσπαθήσω να απαντήσω στους αγαπητούς συναδέλφους της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN και στους συνεργάτες τους και μέσω των απαντήσεων αυτών να ενημερώσω τους εφαρμοστές της Λογιστικής Τυποποίησης που δίκαια ξεσηκώθηκαν και χαλάνε τον κόσμο.

● Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν βελτιώνεται η Λογιστική Τυποποίηση, ούτε γίνεται απλή κωδικοποίηση του Κ.Φ.Α.Σ. και των λογιστικών νόμων (2190/1920, Ε.ΓΛΣ, Κ.Λ.Σ. κ.λπ.), που θα ήταν ευπρόσδεκτη στην επιχειρηματική κοινότητα. Γκρεμίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα της Λογιστικής Τυποποίησης και τη θέση του παίρνει ένα ελλιπές λογιστικό μοντέλο με ένα "γυμνό" Σχέδιο Λογαριασμών χωρίς κανόνες που να ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία τους, χωρίς επιστημονικές αρχές που στηρίζουν κάθε θεσμό και το κυριότερο το προβλεπόμενο λογιστικό μοντέλο του νομοσχεδίου περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα κανόνων παρμένων από το Ε.ΓΛΣ, από το αγγλοσαξωνικό λογιστικό μοντέλο (Γενική και Αναλυτική Λογιστική συλλειτουργούν) την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. και από τα Δ.Λ.Π.

● Το πώς έχει διατυπωθεί και σε ποιες αρχές βασίζεται το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν είναι μόνο θέμα θεωρητικό, που λίγο θα ενδιέφερε τις επιχειρήσεις και τους εφαρμοστές τους λογιστές. Το θέμα είναι άκρως και πρακτικό αφού ανατρέπει τη λογιστική οργάνωση των επιχειρήσεων, τις υποχρεώνει σε πλήρη λογιστική αναδιοργάνωση με σημαντικότατο κόστος, στην τήρηση διπλών βιβλίων με αύξηση του ετήσιου λειτουργικού τους κόστους και στην οργάνωση και λειτουργία συστημάτων διπλής αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων με επίσης σημαντική αύξηση του ετήσιου λειτουργικού τους κόστους.

Στην Ερώτηση 1: Ποια είναι η σπουδαιότερη μεταρρύθμιση του σχεδίου νόμου;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Η κωδικοποίηση που γίνεται με το σχέδιο νόμου καταπολεμά αποτελεσματικά την πολυνομία και θα αποδειχθεί ότι αποτελεί μία πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση που θα μειώσει το κόστος λειτουργίας της αγοράς και θα αυξήσει την ασφάλεια δικαίου.

● Καταργούνται από 01/01/2015 οι απαρχαιωμένες και αντικρουόμενες διατάξεις των νόμων 2190/1920, 3190/1955, 4172/02012, το Π.Δ. 1123/1980 (Ε.ΓΛΣ) με εξαίρεση το Σχέδιο Λογαριασμών, και τα Π.Δ. των Κ.Λ.Σ.

Απάντηση του συντάκτη:

● Η κωδικοποίηση σε ένα νομοθέτημα των Κ.Φ.Α.Σ. των διατάξεων της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. που αποτυπώνονται στον Κωδ. Ν.2190/1920 (καταργούμενα άρθρα) και των λογιστικών διατάξεων του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ. θα ήταν ευπρόσδεκτη από την επιχειρηματική κοινότητα και από τους εφαρμοστές λογιστές αν ήταν απλή κωδικοποίηση που θα οδηγούσε στη βελτίωση της Λογιστικής Τυποποίησης και όχι στην κατάργηση του σημερινού θεσμού και στην αντικατάστασή του με λογιστικούς κανόνες και λογιστικά μοντέλα που καμία σχέση δεν έχουν με τα ισχύοντα σήμερα. Οι επιχειρήσεις έχουν οργανωθεί με βάση τα ισχύοντα λογιστικά μοντέλα, τα οποία βασίζονται στην αρχή της αυτονομίας των δύο κλάδων της λογιστικής, της Γενικής και της Αναλυτικής (Διοικητικής).

● Το λογιστικό μοντέλο του νομοσχεδίου αγνοεί την αυτονομία, επιτρέπει τη συλλειτουργία στη Γενική Λογιστική των συναλλαγών με τρίτους με τις εσωτερικές πράξεις της βιομηχανικής (αναλώσεις) και της εμπορικής (κόστος πωληθέντων) λογιστικής, αγνοώντας την Αναλυτική Λογιστική του Ε.ΓΛΣ και αποκλείοντας τη λογιστική κατάρτιση του λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης με βάση τα αναλλοίωτα πρωτογενή στοιχεία της Γενικής Λογιστικής που είναι τα πλέον αξιόπιστα.

● Το νομοσχέδιο παραβλέπει το γεγονός ότι ο λογιστικός λογαριασμός της γενικής εκμετάλλευσης αποτελεί το σπουδαιότερο εργαλείο στα χέρια της διοίκησης των επιχειρήσεων για δική τους συνολική αξιόπιστη πληροφόρηση και για στήριξη των ετήσιων αποτελεσμάτων σε κάθε φορολογικό ή άλλης φύσεως έλεγχο από τη δημόσια διοίκηση.

● Δηλαδή το ελλιπές λογιστικό μοντέλο του νομοσχεδίου με ένα "γυμνό" Σχέδιο Λογαριασμών δεν έχει καμία σχέση με το λογιστικό μοντέλο των χωρών της Ηπειρωτικής Ευρώπης (Γερμανίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Αυστρίας, Βελγίου κ.λπ.), το οποίο έχει ενσωματώσει το Ε.ΓΛΣ και τα Κ.Λ.Σ., σε συνδυασμό δε με το γεγονός ότι δεν εξασφαλίζει την αυτόνομη λειτουργία της Γενικής Λογιστικής μόνο με τα αναλλοίωτα από εσωτερικές διεργασίες - επεξεργασίες στοιχεία, ουσιαστικά καταργεί τη Λογιστική Τυποποίηση.

● Αν λάβουμε υπόψη μας και το γεγονός ότι το Σχέδιο Λογαριασμών του νομοσχεδίου είναι "γυμνό" χωρίς κανόνες που να ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών, αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε εφαρμοστής θα χειρίζεται και θα καταχωρεί τα λογιστικά γεγονότα και τις πράξεις κατά το δοκούν. Αλλά με αυτό το λογιστικό μοντέλο θα μιλάμε για βελτίωση της Λογιστικής Τυποποίησης; Όχι, κύριοι συνάδελφοι, η Λογιστική Τυποποίηση, το πολύτιμο αυτό "εργαλείο" - κοινή γλώσσα συνεννόησης των επιχειρήσεων με τη δημόσια διοίκηση, τις επαγγελματικές τους οργανώσεις και μεταξύ τους, θα έχει πεθάνει και θα έχει πεθάνει η αποκαλούμενη από εσάς, κύριοι συνάδελφοι, "απαρχαιωμένη" Λογιστική Τυποποίηση του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ., την οποία εφαρμόζουν από το 1970, προσαρμοσμένη στις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όλες οι χώρες της Ε.Ε.

● Αν σήμερα το πείτε στον Γερμανό βιομήχανο που έχει εφαρμόσει το λογιστικό μοντέλο του Λογιστικού Σχεδίου του Συνδέσμου της γερμανικής βιομηχανίας του 1971 δε θα πιστεύει στα αυτιά του ότι άκουσε τέτοια πρόταση. Η οργάνωση του λογιστικού μοντέλου μίας επιχείρησης, ιδίως όταν είναι μεγάλου μεγέθους, χρειάζεται σε χρόνο μερικές δεκαετίες να ολοκληρωθεί σε επίπεδο κεντρικού λογιστηρίου - Γενικής Λογιστικής και σε επίπεδο αποκεντρωμένων υπηρεσιών - Διοικητικής Λογιστικής, δύο συστημάτων που λειτουργούν αυτόνομα και συνδέονται μεταξύ τους αλληλοτροφοδοτούμενα. Και αυτή η οργάνωση απαιτεί τεράστια δαπάνη για την επιχείρηση και πολύ κόσμο και ταλαιπωρία του προσωπικού των επιχειρήσεων. Και θα τους πούμε τώρα ότι αυτά τα αλλάζουμε ως αναχρονιστικά στη στιγμή που τα εφαρμόζουν, τα ίδια και απαράλλαχτα, αναπτυγμένες βιομηχανικές χώρες από το 1970 (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.);

● Από τη δεκαετία του 1980 η Ελλάδα εφαρμόζει τη Λογιστική Τυποποίηση του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ. που οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζουν από τη δεκαετία του 1970 και συνεχίζουν σήμερα να εφαρμόζουν τα λογιστικά αυτά μοντέλα αναλλοίωτα ως προς τα Σχέδια Λογαριασμών και τους κανόνες που ρυθμίζουν το περιεχόμενο των λογαριασμών και τη συλλειτουργία τους. Όλες αυτές οι χώρες της Ε.Ε. και η Ελλάδα από το 1980 με το Ε.ΓΛΣ και τα Κ.Λ.Σ., εφαρμόζουν την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. που αντικατέστησε τις προγενέστερες Οδηγίες, χωρίς καμία μεταβολή στις Οικονομικές Καταστάσεις, και τις Οδηγίες της Ε.Ε. για τις Οικονομικές Καταστάσεις των Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων και των Τραπεζών. Αυτό αποδεικνύει, κύριοι συνάδελφοι, ότι ο χαρακτηρισμός "απαρχαιωμένες" διατάξεις είναι ατυχής ή ότι υποδηλώνει άγνοια.

● Η παροχή δυνατότητας στις επιχειρήσεις να συνεχίσουν να εφαρμόζουν το Σχέδιο Λογαριασμών που θα ισχύει έως την 31/12/2014 (προφανώς του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ.), χωρίς τους κανόνες που ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών και χωρίς τη συνδεσμολογία τους με τις Οικονομικές Καταστάσεις, είναι δώρο άδωρο για τις επιχειρήσεις, οι οποίες καλούνται να καταρτίζουν τις Οικονομικές Καταστάσεις του Παραρτήματος Β του νομοσχεδίου.

● Σχετικά με την ασφάλεια δικαίου που διασφαλίζεται με το νομοσχέδιο θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Πως θα έχουμε ασφάλεια δικαίου με ένα "γυμνό" Σχέδιο Λογαριασμών όπως είναι αυτό του νομοσχεδίου ή αυτό του Ε.ΓΛΣ ή των Κ.Λ.Σ., χωρίς κανόνες που να ρυθμίζουν το περιεχόμενο, τη συλλειτουργία τους και αν εφαρμόζεται το Σχέδιο Λογαριασμών του Ε.ΓΛΣ ή των Κ.Λ.Σ. χωρίς κανόνες που ρυθμίζουν της συνδεσμολογία των λογαριασμών με τις Οικονομικές Καταστάσεις; Σας πληροφορώ ότι όταν το 1980, εκπροσωπώντας το τότε Υπουργείο Συντονισμού στο Συμβούλιο της Επικρατείας προς έγκριση του Π.Δ. 1123/1980 (Ε.ΓΛΣ), στις επιφυλάξεις συμβούλων κατά τη διάσκεψη για ένα τόσο λεπτομερειακό και μεγάλο κείμενο, ο εισηγητής - σύμβουλος πρόβαλε ως το σπουδαιότερο επιχείρημα ότι το Π.Δ. 1123/1980 θα εξασφάλιζε την ασφάλεια δικαίου, επειδή είχε λεπτομερείς ρυθμίσεις για το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών και για τη συνδεσμολογία τους με τις Οικονομικές Καταστάσεις.

● Δεν διαφωνώ, κύριοι συνάδελφοι, με την προσπάθεια που γίνεται για την κωδικοποίηση του Κ.Φ.Α.Σ. που, κατά την άποψή μου, με τις εκσυγχρονισμένες και βελτιωμένες διατάξεις που είναι προσαρμοσμένες στις σημερινές εξελίξεις, επιτυχώς έχουν ενσωματώσει τον Κ.Φ.Α.Σ. στο νομοσχέδιο. Δεν διαφωνώ επίσης με την κωδικοποίηση στο ίδιο νομοσχέδιο των λογιστικών διατάξεων του Κωδ. Ν.2190/1920 και του Ε.ΓΛΣ που ρυθμίζουν την επιμέτρηση (αποτίμηση) των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων. Διαφωνώ όμως με τον τρόπο που γίνεται, όχι μόνο γιατί έτσι θάβουμε την Λογιστική Τυποποίηση, αλλά επειδή καλούνται οι επιχειρήσεις να εφαρμόσουν το νομοσχέδιο με τεράστιες επιβαρύνσεις, χωρίς, επιτρέψτε μου την άποψη, κανένα όφελος για τις ίδιες και για την εθνική οικονομία, αφού ούτε η Λογιστική Τυποποίηση διασφαλίζεται, που αποδεδειγμένα μειώνει το διοικητικό κόστος, ούτε η ασφάλεια δικαίου επιτυγχάνεται προς όφελος της εθνικής οικονομίας.

Στην Ερώτηση 2: Τι διαδέχεται τον Κ.Φ.Α.Σ.; Υπάρχει επαρκής χρόνος για ενημέρωση;

Απάντηση του συντάκτη:

● Όπως έχω διατυπώσει την άποψή μου πιο πάνω (Ερώτηση 1) ο Κ.Φ.Α.Σ. έχει ενσωματωθεί στο νομοσχέδιο με επιτυχία λόγω των εκσυγχρονισμένων και προσαρμοσμένων στις εξελίξεις διατάξεων.

● Συμφωνώ απόλυτα με τις θέσεις σας, κύριοι συνάδελφοι, που διατυπώνονται ως ενημερωτική απάντηση στην Ερώτηση 2.

Στην Ερώτηση 3: Το νομοσχέδιο εφαρμόζει τα Δ.Λ.Π.;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Το νομοσχέδιο δεν εισάγει τα έκτασης περίπου 1.500 σελίδων Δ.Λ.Π.

● Το νομοσχέδιο εισάγει τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. με λογιστικούς κανόνες μερικών δεκάδων σελίδων.

Απάντηση του συντάκτη:

● Το θέμα που αναφέρεται στην Ερώτηση 3 είναι πολύ σημαντικό και θίγει άμεσα τα συμφέροντα των επιχειρήσεων με τη διπλή επιμέτρηση (αποτίμηση) των περιουσιακών στοιχείων του που οδηγεί στην αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων και στην οργάνωση και λειτουργία συστημάτων αποτίμησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 - 24 του Κεφαλαίου 5 του νομοσχεδίου.

● Το επιχείρημά σας, κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν εισάγονται τα Δ.Λ.Π. 1.500 σελίδων, ενώ το νομοσχέδιο σε μερικές δεκάδες σελίδες εισάγει κανόνες της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα που απεικονίζεται στα άρθρα 18 - 24 του νομοσχεδίου.

● Σχετικά με τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. που ρυθμίζουν την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων οι απόψεις μου είναι σταθερές και συμπίπτουν απόλυτα με τη θέση που έχει πάρει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και το Σ.τ.Ε., η οποία ακολουθεί:

- Οι υποχρεωτικές διατάξεις των Οδηγιών της Ε.Ε. ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο κάθε χώρας - μέλους υποχρεωτικά και με αναλλοίωτο το περιεχόμενό τους.

- Οι προαιρετικές διατάξεις των Οδηγιών της Ε.Ε. μπορούν, με επιλογή της χώρας - μέλους, να ενσωματώνονται στο εσωτερικό δίκαιο, είτε ως υποχρεωτικές, είτε ως προαιρετικές (δυνητικής εφαρμογής), χωρίς να αλλοιώνεται το περιεχόμενό τους (πρέπει να εισάγονται όπως τις διατυπώνουν οι Οδηγίες).

- Ο εσωτερικός νομοθέτης κάθε χώρας - μέλους της Ε.Ε. έχει τη δυνατότητα να εισάγει νέους κανόνες μόνο διαδικαστικού περιεχομένου (ρυθμίζονται μόνο διαδικασίες).

● Τα άρθρα 18 - 24 του νομοσχεδίου έχουν διατυπωθεί κατά παράβαση των ανωτέρω αρχών και όπου αυτό συμβαίνει οι σχετικές διατάξεις δεν είναι συμβατές με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για το λόγο αυτό ο εσωτερικός δικαστής υποχρεούται να μην τις εφαρμόζει, σε περίπτωση δε που οι ενδιαφερόμενοι προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι βέβαιο ότι θα δικαιωθούν.

● Κανένας δεν έχει πει μέχρι σήμερα ότι το νομοσχέδιο εισάγει τα Δ.Λ.Π.   Τα Δ.Λ.Π. δεν εισάγονται σε μία χώρα - μέλος της Ε.Ε. από τον εσωτερικό νομοθέτη. Η εφαρμογή των Δ.Λ.Π. γίνεται με κανονισμούς της Ε.Ε. και οι εφαρμοστές τους δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν μέρος από τους κανόνες τους. Η εφαρμογή τους, όταν προβλέπεται, γίνεται στο σύνολο και όχι σε μέρος τους. Η Ε.Ε. προβλέπει την υποχρεωτική εφαρμογή των Δ.Λ.Π. μόνο από τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις και μόνο για τις Ενοποιημένες Οικονομικές Καταστάσεις. Σύμφωνα με αυτή την πρόβλεψη του δικαίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ο εσωτερικός νομοθέτης έχει το δικαίωμα να εισάγει τα Δ.Λ.Π. και σε μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, αλλά η εφαρμογή δεν μπορεί να ρυθμίζεται από εσωτερικές διατάξεις, ούτε στο σύνολό τους, ούτε σε μέρος τους. Οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν τα Δ.Λ.Π., υποχρεωτικά ή προαιρετικά, είναι υποχρεωμένες να τα εφαρμόζουν όπως είναι διατυπωμένα στις 1.500 περίπου σελίδες.

● Εκείνο που έχει ειπωθεί και είναι διάχυτο στην Αγορά, είναι ότι το νομοσχέδιο στα άρθρα 18 - 24 έχει περιλάβει και διατάξεις των Δ.Λ.Π. για την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες δεν προβλέπονται από την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. και ως προς το σημείο αυτό δεν είναι συμβατές με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Επίσης, το νομοσχέδιο στα άρθρα 18 - 24 έχει περιλάβει προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. ως υποχρεωτικές χωρίς να εξηγούνται στην εισηγητική έκθεση οι σοβαροί λόγοι που επέβαλαν την επιλογή αυτή και τα οφέλη που θα έχει η εθνική οικονομία, και χωρίς να εξηγείται πως θα αντισταθμιστεί η μεγάλη επιβάρυνση των επιχειρήσεων από την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων και από την οργάνωση και λειτουργία νέων υπολογιστικών συστημάτων για τον προσδιορισμό των διαφορετικών από τις φορολογικές αποτιμήσεις όλων των περιουσιακών στοιχείων τους.

● Ας δούμε μία προς μία όλες τις διατάξεις των άρθρων 18 - 24 του νομοσχεδίου που επιβάλλουν στις επιχειρήσεις διπλές αποτιμήσεις των περιουσιακών τους στοιχείων και την τήρηση διπλών βιβλίων όπως προβλέπει το άρθρο 3, παρ. 5, των βιβλίων του νομοσχεδίου (λογιστική βάση) και των βιβλίων των φορολογικών νόμων (φορολογική βάση).

1. 'Αρθρο 18, παρ. 3α:

● Η διάταξη του άρθρου 12, παρ. 5 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. ρυθμίζει τις αποσβέσεις των πάγιων στοιχείων που έχουν περιορισμένη διάρκεια οικονομικής χρησιμότητας. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή ο προσδιορισμός της ετήσιας απόσβεσης κάθε πάγιου στοιχείου γίνεται ανάλογα με τη διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητάς του.

● Η άνω διάταξη είναι υποχρεωτική για τον εσωτερικό νομοθέτη, ο οποίος υποχρεούται να την εισάγει στο εσωτερικό δίκαιο αναλλοίωτη.

● Το νομοσχέδιο ορίζει ότι η απόσβεση προσδιορίζεται με βάση την εκτιμώμενη ωφέλιμη οικονομική ζωή.

● Ο Κωδ. Φ.Ε. ορίζει τις φορολογικές αποσβέσεις κατά κατηγορίες πάγιων στοιχείων, για τις οποίες αρμόδιες επιτροπές του Υπουργείου Οικονομικών με σύμπραξη εκπροσώπων των επαγγελματικών οργανώσεων έχουν προσδιορίσει τη διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας κάθε κατηγορίας παγίων. Ο Κωδ. Ν.2190/1920 (άρθρο 43, παρ. 5δ) εισάγοντας τη διάταξη του άρθρου 12, παρ. 5 της Οδηγίας της Ε.Ε., ορίζει ότι οι αποσβέσεις προσδιορίζονται με νόμο ανάλογα με τη διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας.

● Όπως είναι διατυπωμένη η παρμένη από τα Δ.Λ.Π. διάταξη του άρθρου 18, παρ. 3α (με βάση την εκτιμώμενη ωφέλιμη οικονομική ζωή των παγίων) δημιουργεί στις επιχειρήσεις την υποχρέωση να προσδιορίζουν για ένα έκαστο πάγιο στοιχείο την ωφέλιμη οικονομική ζωή του και με βάση την εκτίμηση αυτή να προσδιορίζουν και να διενεργούν κάθε φορά (ανά έτος) την απόσβεσή του. Αλλά, ποιος θα κάνει αυτή την εκτίμηση; Θα χρειάζονται εκτιμητές; Κάθε επιχείρηση θα μπορεί να κάνει τη δική της εκτίμηση όπως αυτή επιθυμεί; Σε κάθε περίπτωση θα προκύπτει συντελεστής απόσβεσης διαφορετικός από το φορολογικό συντελεστή και η επιχείρηση θα είναι υποχρεωμένη να τηρεί διπλό μητρώο πάγιων στοιχείων και κατ' επέκταση λογιστικά βιβλία του νομοσχεδίου και παράλληλα φορολογικά βιβλία (άρθρο 3, παρ. 5 του νομοσχεδίου);

● Αντιλαμβάνεστε, κύριοι συνάδελφοι, τι θα γίνει όταν μία βιομηχανία ή ένα ξενοδοχείο, που έχει 4 - 5 χιλιάδες πάγια στοιχεία, αντιληφθεί το τι πρέπει να οργανώσει και σε τι δαπάνες θα υποβληθεί για να παρακολουθεί διπλές αποσβέσεις και διπλές αξίες για κάθε πάγιο στοιχείο της, μέχρι η αξία του να μηδενιστεί και φορολογικά και λογιστικά;

● Δεν βλέπω καμία σκοπιμότητα και κανένα όφελος για τις επιχειρήσεις και την εθνική οικονομία για την υποχρεωτική επιβολή μιας τόσο οικονομικά βαριάς υποχρέωσης και στις μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις. Η διάταξη του νομοσχεδίου είναι διάταξη των Δ.Λ.Π. και πρέπει να τροποποιηθεί και να προσαρμοστεί σε ό,τι προβλέπει το άρθρο 12, παρ. 5 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. (διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας), όπως είναι διατυπωμένη στον Κωδ. Ν.2190/1920 (προσδιορισμός δια νόμου/άρθρο 43, παρ. 5δ).

2. 'Αρθρο 18, παρ. 3β:

● Η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. (άρθρο 12, παρ. 6β) ορίζει «διορθώσεις αξιών γίνονται στα πάγια στοιχεία Ενεργητικού, ανεξάρτητα αν έχουν περιορισμένη διάρκεια οικονομικής χρησιμότητας ή όχι, ούτως ώστε να αποτιμούνται στη χαμηλότερη τιμή κατά την ημερομηνία κλεισίματος του Ισολογισμού, αν προβλέπεται ότι η μείωση της αξίας τους θα είναι μόνιμη».

● Η διάταξη του άρθρου 18, παρ. 3β εξειδικεύει την πρόβλεψη για το μόνιμο χαρακτήρα της αποτίμησης, περιγράφοντας τις περιπτώσεις ενδείξεων μόνιμου χαρακτήρα (άρθρο 18, παρ. 3β2), όπως η αύξηση των επιτοκίων της αγοράς, οι δυσμενείς μεταβολές στο τεχνολογικό, οικονομικό και νομικό περιβάλλον της επιχειρήσεις, κ.λπ. Πρόκειται περί διατάξεων των Δ.Λ.Π., η εφαρμογή των οποίων δημιουργεί την υποχρέωση στις επιχειρήσεις να προσδιορίζουν δύο αξίες για κάθε πάγιο στοιχείο, όταν υπάρχουν οι προαναφερόμενες ενδείξεις, μία για τους φορολογικούς νόμους που αναγνωρίζουν μόνο την απώλεια κεφαλαίου (μόνιμη ζημιά), και μία για το νομοσχέδιο. Έτσι, δημιουργείται και στο σημείο αυτό η υποχρέωση τήρησης διπλών βιβλίων και δαπανών προσδιορισμού της απομείωσης. Αλήθεια, ποιος θα προσδιορίζει την αξία απομείωσης με βάση τις μεταβολές του τεχνολογικού, οικονομικού και νομικού περιβάλλοντος της επιχείρησης; Ποια απομείωση θα δέχονται οι ελεγκτές της επιχειρήσεις; Θα γίνονται παζάρια;

● Είναι ανώφελο από κάθε άποψη να βάζουμε τέτοιες υποχρεώσεις στις επιχειρήσεις και να τις εξαναγκάζουμε σε τήρηση διπλών βιβλίων με αυξημένες λειτουργικές δαπάνες και σε παζάρια με τους ελεγκτές τους. Οι διατάξεις του άρθρου 18, παρ. 3β1 και β2, ως διατάξεις των Δ.Λ.Π., δεν έχουν καμία θέση στο νομοσχέδιο, δεν προβλέπονται από την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. και πρέπει να διαγράφουν και στη θέση τους να μπει αυτούσια η διάταξη του άρθρου 12, παρ. 6β της Οδηγίας. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε μη συμβατές με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας διατάξεις των Δ.Λ.Π. και στις μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις.

3. 'Αρθρο 19, παρ. 3:

● Η διάταξη του άρθρου 12, παρ. 10 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. περιλαμβάνει δυνητικό κανόνα για την αποτίμηση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων και εναπόκειται στον εσωτερικό νομοθέτη να την επιβάλει ως δυνητική ή ως υποχρεωτική.

● Η διάταξη του άρθρου 19, παρ. 3 του νομοσχεδίου για την αποτίμηση των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων στο αποσβέσιμο κόστος με τη χρήση της μεθόδου του πραγματικού επιτοκίου ή με τη σταθερή μέθοδο είναι υποχρεωτικής εφαρμογής, με συνέπεια και από την εφαρμογή της διάταξης αυτής να γίνονται διπλές αποτιμήσεις και να προκαλείται η ανάγκη για τις επιχειρήσεις να τηρούν διπλά βιβλία με όλες τις εντεύθεν οικονομικές επιβαρύνσεις.

● Κύριοι συνάδελφοι, βλέπετε ότι δεν είναι σωστή η άποψή σας ότι όλες οι προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. που ενσωματώνονται στο νομοσχέδιο έχουν δυνητικό χαρακτήρα; Αφού τώρα το καταλάβαμε όλοι, πρέπει η διάταξη του άρθρου 19, παρ. 3 να διατυπωθεί ως δυνητική (αντί επιμετρούνται να διορθωθεί σε δύναται να επιμετρούνται) και οι διατάξεις του ίδιου άρθρου 19, παρ. 4, 5, 6, 8 και 9 να εφαρμόζονται μόνο αν η επιχείρηση εφαρμόζει την τροποποιημένη σε δυνητική παρ. 3 του άρθρου 19.

4. 'Αρθρο 20, παρ. 6: «Μετά την αρχική αναγνώριση, τα αποθέματα επιμετρούνται στην κατ' είδος χαμηλότερη αξία μεταξύ κόστους κτήσης και της καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας (τρέχουσα τιμή πώλησης μειωμένη κατά το τυχόν κόστος που απαιτείται για την ολοκλήρωσή του και για την πραγματοποίηση της πώλησης)».

● Οδηγία 2013/34/Ε.Ε.: Η ρευστοποιήσιμη αξία των αποθεμάτων δεν προβλέπεται από καμία διάταξη της Οδηγίας. Είναι διάταξη των Δ.Λ.Π., δεν μπορεί να λειτουργήσει στις επιχειρήσεις και δεν αναγνωρίζεται φορολογικά.

● Η υποχρεωτική επιβολή του προσδιορισμού της ρευστοποιήσιμης αξίας από τις επιχειρήσεις, και αν ακόμα ήταν δυνατόν να προσδιορίζεται, δημιουργεί την ανάγκη τήρησης διπλών βιβλίων (ηλεκτρονικών ή μη αποθηκών) για την παρακολούθηση κατά την εσχάτη υποδιάκριση του είδους δύο αξιών, με όλες τις γνωστές οικονομικές επιβαρύνσεις για τις επιχειρήσεις.

● Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε διατάξεις των Δ.Λ.Π. και στις μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, χωρίς να δικαιολογούμε το όφελος για τις ίδιες τις επιχειρήσεις και για την εθνική οικονομία.

● Η διάταξη του άρθρου 20, παρ. 6 πρέπει να αντικατασταθεί με τη σωστή διάταξη του Κωδ. Ν.2190/1920, η οποία και εφαρμόσιμη είναι και δεν δημιουργεί την υποχρέωση στις επιχειρήσεις για δύο αποτιμήσεις των αποθεμάτων στην τελευταία υποδιάκρισή τους (κατ' είδος).

● Αντιλαμβάνεστε κύριοι συνάδελφοι τι θα συμβεί στις επιχειρήσεις όταν θα καλούνται στο τέλος κάθε έτους να προσδιορίζουν την καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία όλων των αποθεμάτων τους, κατ' είδος και κατά συγκεκριμένο κωδικό που μπορεί να περιλαμβάνει ποσότητες που αποκτήθηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους (αποθέματα ακίνητα, παθητικά, βραδέως κινούμενα ή ταχέως κινούμενα); Οι αποθήκες των βιομηχανιών, των εμπορικών καταστημάτων, των εισαγωγέων ανταλλακτικών αυτοκινήτων κ.λπ. έχουν αποθηκευμένα είδη δεκάδων, ακόμα και εκατοντάδων χιλιάδων. Με ποια συστήματα και ποιος θα προσδιορίζει την καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία; Ποιο θα είναι το κόστος για κάθε επιχείρηση κάθε χρόνο, πέρα από το κόστος τήρησης διπλών βιβλίων;

● Η σημερινή διάταξη του Κωδ. Ν.2190/1920 (άρθρο 43, παρ. 7α) έχει ως ακολούθως: «Τα αποθέματα, εκτός από τα υπολείμματα, τα υποπροϊόντα και τα ελαττωματικά προϊόντα, αποτιμούνται στην κατ' είδος χαμηλότερη τιμή, μεταξύ κόστους κτήσης και της τιμής στην οποία η επιχείρηση δύναται να τα αγοράσει (τρέχουσα τιμή αγοράς) ή να τα παράγει (τρέχουσα τιμή παραγωγής) κατά την ημέρα κλεισίματος του ισολογισμού».

5. 'Αρθρο 21, παρ. 2: Επιμέτρηση λοιπών περιουσιακών στοιχείων.

● Η διάταξη του άρθρου 21, παρ. 2 για την επιμέτρηση των λοιπών περιουσιακών στοιχείων προβλέπει τον προσδιορισμό της ανακτήσιμης αξίας με βάση την εύλογη αξία κ.λπ.

● Η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. για την επιμέτρηση της αξίας ως άνω απαιτεί να λαμβάνονται υπόψη οι ζημιές αποτίμησης και όχι η ανακτήσιμη αξία, η οποία δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις με την αδυναμία τους να προσδιορίζουν κάθε φορά εύλογες αξίες (εδώ υποχρεωτικά) και με την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων λόγω των διαφορετικών αξιών από την επιμέτρηση με βάση τους φορολογικούς νόμους.

● Για να αποφευχθούν όλα τα πιο πάνω προβλήματα που δημιουργούνται στις επιχειρήσεις, η διάταξη του άρθρου 21, παρ. 2 πρέπει να τροποποιηθεί κατά τρόπο που, και συμβατή με την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. να είναι, και στις επιχειρήσεις να μην δημιουργεί πρόσθετες υποχρεώσεις, ως εξής:

'Αρθρο 21, παρ. 2:

Τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία αναγνωρίζονται αρχικά στο κόστος κτήσης. Μεταγενέστερα επιμετρούνται στο κόστος μειωμένο με τις ζημιές αποτίμησης.

6. 'Αρθρο 22: Επιμέτρηση υποχρεώσεων παρ. 1-10.

● Εφόσον παρέχεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν την παρ. 3 (οφειλόμενα ποσά) ή την παρ. 4 (αποσβέσιμο κόστος), κατά την άποψή μου δεν δημιουργούνται ανάλογα με τα πιο πάνω προβλήματα στις επιχειρήσεις.

● Η δυνητική διατύπωση των διατάξεων του άρθρου 22, είναι συμβατή με την Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. (άρθρο 12, παρ. 10).

7. 'Αρθρο 22, παρ. 11-13: Προβλέψεις.

● παρ. 11-12: Λόγω του δυνητικού χαρακτήρα της διάταξης της παρ. 12 (παρούσα αξία), δεν βλέπω προβληματισμό για τις επιχειρήσεις.

● παρ. 13: Προβλέψεις για παροχές στους εργαζομένους.

Λόγω του δυνητικού χαρακτήρα της εφαρμογής αναλογιστικής μεθόδου, δεν βλέπω αντιδράσεις από τις επιχειρήσεις.

8. 'Αρθρο 23, παρ. 3-5: Αναβαλλόμενοι φόροι.

Λόγω του δυνητικού χαρακτήρα της διάταξης, δεν βλέπω αντιδράσεις από τις επιχειρήσεις.

βλέπω αντιδράσεις από τις επιχειρήσεις.

9. 'Αρθρο 24: Επιμέτρηση (αποτίμηση) στην εύλογη αξία.

Λόγω του δυνητικού χαρακτήρα της διάταξης, δεν βλέπω αντιδράσεις από τις επιχειρήσεις.

Στην Ερώτηση 4: Ποιες από τις διατάξεις είναι υποχρεωτικές λόγω της νέας ευρωπαϊκής λογιστικής οδηγίας και ποιες όχι;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Όλες οι προαιρετικές διατάξεις έχουν εισαχθεί σε προαιρετική βάση. Αν δεν είχαν εισαχθεί οι προαιρετικές διατάξεις, το λογιστικό πλαίσιο θα ήταν ελλιπές.

● Καμία προαιρετική διάταξη της Ευρωπαϊκής Οδηγίας δεν είναι υποχρεωτική στο νόμο.

Απάντηση του συντάκτη:

● Συμφωνώ με τη διατύπωση στο νομοσχέδιο προαιρετικών διατάξεων της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. ως διατάξεων δυνητικής εφαρμογής από τις επιχειρήσεις. Πράγματι, το νομοσχέδιο χωρίς αυτές τις διατάξεις της Οδηγίας θα ήταν ελλιπές.

● Όμως, κύριοι συνάδελφοι, διαφωνώ κάθετα με την άποψή σας ότι «καμία προαιρετική διάταξη της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. δεν είναι υποχρεωτική στο νόμο». Αν η άποψή σας αυτή ήταν αληθής δεν θα δημιουργούνταν προβλήματα διπλών επιμετρήσεων (αποτιμήσεων) στις επιχειρήσεις και δεν θα ήταν αναγκασμένες να υποστούν τις τεράστιες επιβαρύνσεις από την οργάνωση και λειτουργία συστημάτων αποτίμησης σε δύο αξίες και από την τήρηση διπλών βιβλίων.

● Η πιο πάνω άποψή σας είναι παραπλανητική ως μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα και αυτό αποδεικνύει η διατύπωση των άρθρων 18-24 του νομοσχεδίου για την επιμέτρηση των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων, όπως λεπτομερώς έχω απαντήσει στην Ερώτηση 3 (αμέσως πιο πάνω).

● Επιγραμματικά θα επαναλάβω τις υποχρεωτικές διατάξεις του νομοσχεδίου για την επιμέτρηση (αποτίμηση) που η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. τις διατυπώνει ως προαιρετικές ή χωρίς τις διατάξεις των Δ.Λ.Π. που έχουν περιληφθεί στο νομοσχέδιο.

● 'Αρθρο 19, παρ. 3 του νομοσχεδίου:

Η διατύπωση «επιμετρούνται στο αποσβέσιμο κόστος» δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι η διάταξη αυτή είναι υποχρεωτική. Η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. (άρθρο 12, παρ. 10 εισάγει δυνητικό κανόνα δικαίου (προαιρετική). Αν πράγματι θέλουμε τη διάταξη ως προαιρετική, η ως άνω διατύπωση πρέπει να τροποποιηθεί σε «δύνανται να επιμετρούνται στο αποσβέσιμο κόστος».

● 'Αρθρο 20, παρ. 6 του νομοσχεδίου:

Κατά την αποτίμηση των αποθεμάτων προβλέπεται η υποχρεωτική εξεύρεση της καθαρής ρευστοποιήσιμης αξίας κατ' είδος. Καμία διάταξη της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. δεν προβλέπει την καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία. Αν οι συντάκτες του νομοσχεδίου θεωρούν ότι η καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία που προβλέπουν τα Δ.Λ.Π. επιβάλλεται να μπει στα Ε.Λ.Π., ας λάβουν υπόψη τους ότι η διάταξη αυτή, πέρα από τις διπλές αξίες και τα διπλά βιβλία αποθηκών που πρέπει να τηρούν οι επιχειρήσεις, είναι ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ, όπως λεπτομερώς έχω εξηγήσει στις απαντήσεις στην Ερώτηση 3, αλλά και μη συμβατή με την άνω Οδηγία.

● 'Αρθρο 18, παρ. 3α του νομοσχεδίου:

Η διάταξη αυτή εισάγει υποχρεωτικό κανόνα δικαίου για την απόσβεση των πάγιων στοιχείων με διαφορετική βάση υπολογισμού των αποσβέσεων (εκτιμώμενη ωφέλιμη οικονομική ζωή του παγίου) από τη βάση υπολογισμού που προβλέπει η διάταξη του άρθρου 12, παρ. 5 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε. (διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας). Η εκτιμώμενη ωφέλιμη ζωή είναι διατύπωση των Δ.Λ.Π. και είναι ακριβώς αυτή η διατύπωση που θα έχει ως αποτέλεσμα τη διενέργεια διπλών αποσβέσεων. Η διατύπωση «διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας» που έχει ενσωματωθεί στον Κωδ. Ν.2190/1920 μας επιτρέπει να αποφύγουμε τις διπλές αποσβέσεις, την τήρηση διπλών μητρώων παγίων στοιχείων και διπλών βιβλίων από τις επιχειρήσεις και τις σημαντικές οικονομικές επιβαρύνσεις τους.

● Αν θέλουμε, κύριοι συνάδελφοι, να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις και να τις απαλλάξουμε από περιττά δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη, πρέπει να αφαιρέσουμε από τα άρθρα 18-24 του νομοσχεδίου τις διατάξεις που έχουν την προέλευσή τους στα Δ.Λ.Π. ή αν τις θέλουμε, να είναι δυνητικές. Για να επιτύχουμε αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να έχουμε κοινές αποσβέσεις πάγιων στοιχείων με τις φορολογικές. Ας το λύσει αυτό το πρόβλημα το Υπουργείο Οικονομικών με την κατάρτιση πινάκων αποσβέσεων με βάση τη διάρκεια της οικονομικής χρησιμότητας που προβλέπει το άρθρο 12, παρ. 5 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε.

● 'Αρθρο 18, παρ. 3β:

Η διάταξη αυτή που ρυθμίζει την απομείωση της αξίας των πάγιων στοιχείων περιλαμβάνει ρυθμίσεις που προβλέπουν τα Δ.Λ.Π. Η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. για την εν λόγω απομείωση προβλέπει ένα μόνο κριτήριο «απομείωση γίνεται αν προβλέπεται ότι η μείωση της αξίας τους θα είναι μόνιμη». Μια τέτοια απομείωση, όπως την προβλέπει η Οδηγία, αποτελεί απώλεια κεφαλαίου κα αναγνωρίζεται φορολογικά. Αντίθετα η απομείωση με τις ενδείξεις της αύξησης των επιτοκίων της αγοράς ή των δυσμενών μεταβολών στο τεχνολογικό, οικονομικό και νομικό περιβάλλον της οντότητας, κ.λπ. ανεξάρτητα από τα προβλήματα που δημιουργεί στις επιχειρήσεις, όπως έχω λεπτομερώς αναπτύξει στην άνω Ερώτηση 3, δεν αναγνωρίζεται φορολογικά. Και στο άρθρο 18, παρ. 3β οι διατάξεις των Δ.Λ.Π. πρέπει να απαλειφθούν και η διατύπωση της διάταξης να γίνει όπως την προβλέπει η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε..

● 'Αρθρο 21, παρ. 2:

Ρυθμίζει την επιμέτρηση (αποτίμηση) των λοιπών περιουσιακών στοιχείων με βάση την ανακτήσιμη αξία που προβλέπουν τα Δ.Λ.Π. Η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. για την εν λόγω αποτίμηση απαιτεί να λαμβάνονται υπόψη οι ζημιές αποτίμησης και όχι η ανακτήσιμη αξία, η οποία δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις, όπως λεπτομερώς έχω αναπτύξει στην άνω Ερώτηση 3. Αν πράγματι θέλουμε να απαλλάξουμε τις επιχειρήσεις από τις διπλές αξίες αποτίμησης, τα διπλά βιβλία και τις εντεύθεν προκαλούμενες επιβαρύνσεις, η παρ. 2 πρέπει να διατυπωθεί όπως την προβλέπει η Οδηγία 2013/34/Ε.Ε. (επιμέτρηση στο κόστος μειωμένο με τις ζημιές απομείωσης). Αυτή η αποτίμηση αναγνωρίζεται φορολογικά (απώλεια κεφαλαίου).

● 'Αρθρο 22: Επιμέτρηση υποχρεώσεων.

Είναι μία από τις λίγες διατάξεις του νομοσχεδίου για την επιμέτρηση που διατυπώθηκαν ως προαιρετικές και συμβαδίζει με την προαιρετική διατύπωση του άρθρου 22, παρ. 10 της Οδηγίας 2013/34/Ε.Ε.

Στην Ερώτηση 5: Πότε θα αρχίσουν να ισχύουν οι νέοι λογιστικοί κανόνες; Υπάρχει χρόνος ενημέρωσης;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Ισχύς από 1^η Ιανουαρίου 2015.

● Υπάρχει επαρκής χρόνος μέχρι τους πρώτους μήνες του 2016.

Απάντηση του συντάκτη:

● Σύμφωνα με τη θέση σας αυτή, κύριοι συνάδελφοι, βάζετε ως προϋπόθεση ότι οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν τα καταργούμενα Ε.ΓΛΣ και τα Κ.Λ.Σ. στο σύνολό τους, δηλαδή το Σχέδιο Λογαριασμών, τους κανόνες που ορίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών, τις οικονομικές καταστάσεις και τη συνδεσμολογία τους με τους λογαριασμούς του σχεδίου, με εξαίρεση του κανόνες επιμέτρησης (αποτίμησης) που ούτως ή άλλως περιλαμβάνονται στον Κωδ. Ν.2190/1920.

● Όμως, η δυνατότητα για την εφαρμογή των πιο πάνω δεν παρέχεται με το άρθρο 3, παρ. 9, το οποίο περιορίζει τη δυνατότητα στην εφαρμογή του Σχεδίου Λογαριασμών που θα ισχύει την 31/12/2014, δηλαδή του Σχεδίου Λογαριασμών του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ.   Πως θα γίνει αυτό, και πως θα λειτουργεί το λογιστικό σύστημα των επιχειρήσεων που θα κάνουν χρήση της δυνατότητας του άρθρου 3, παρ. 9;

● Δεν πιστεύω να θεωρεί κανείς ότι μέχρι 31/12/2014 θα είναι δυνατόν να οργανωθεί νέο λογιστικό σύστημα με το σχέδιο λογαριασμών του Παραρτήματος Γ του νομοσχεδίου, όταν μάλιστα το σχέδιο αυτό δεν συνοδεύεται από τους αναγκαίους κανόνες για τη λειτουργία του;

● Η άποψη ότι μέσα στο 2015 μπορούν να γίνουν όλες οι αλλαγές που απαιτούνται, ώστε οι επιχειρήσεις να εφαρμόσουν τις διπλές αποτιμήσεις και να έχουν σε λειτουργία παράλληλο σύστημα, το γνωστό σήμερα παράλληλο σύστημα των Δ.Λ.Π. που έχουν οργανώσει οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, είναι ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ.

● Η κολοβή διάταξη του άρθρου 3, παρ. 9 πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να παρέχεται πράγματι η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν τα σημερινά λογιστικά τους συστήματα. Στο σημείο τούτο ας προσέξουν οι συντάκτες του νομοσχεδίου και το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών τις προτάσεις που έχουν διατυπώσει οι παραγωγικές τάξεις προς τους αρμόδιους Υπουργούς.

Στην Ερώτηση 6: Αχρηστεύεται η λογιστική οργάνωση των επιχειρήσεων; Πρέπει να εφαρμόσουν νέο Σχέδιο Λογαριασμών οι επιχειρήσεις; Πότε θα γίνει η προετοιμασία; Δεν θα υπάρξει κόστος γι’ αυτό;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Η λογιστική λειτουργία των επιχειρήσεων δεν θα αλλάξει, δεν θα διαταραχθεί από 1^η Ιανουαρίου, αφού οι επιχειρήσεις μπορούν να εφαρμόζουν το Σχέδιο Λογαριασμών του Ε.ΓΛΣ, με τους ίδιους κανόνες συνδεσμολογίας των λογαριασμών και με τους ίδιους κανόνες κοστολόγησης.

● Το Σχέδιο Λογαριασμών του νομοσχεδίου είναι προαιρετικής εφαρμογής.

Απάντηση του συντάκτη:

● Αν τα πράγματα ήταν όπως τα γράφετε, κύριοι συνάδελφοι, τότε γιατί το άρθρο 3, παρ. 9 περιορίζεται στη δυνατότητα των επιχειρήσεων να εφαρμόζουν μόνο το Σχέδιο Λογαριασμών; Γιατί δεν προβλέπει αυτό που λέτε, δηλαδή η δυνατότητα να περιλαμβάνει και τους κανόνες που ρυθμίζουν το περιεχόμενο των λογαριασμών, τη συνδεσμολογία τους, τις λογιστικές Οικονομικές Καταστάσεις και τη συνδεσμολογία των λογαριασμών με τις καταστάσεις αυτές;

● Είναι δυνατόν να εφαρμοστεί "γυμνό" το Σχέδιο Λογαριασμών του Ε.ΓΛΣ (αλήθεια τα Σχέδια Λογαριασμών των Κ.Λ.Σ. δεν θα εφαρμόζονται;) χωρίς τους ανωτέρω κανόνες;

● Είναι δυνατόν να μην έχει τη δυνατότητα η επιχείρηση να καταρτίζει τις λογιστικές Οικονομικές Καταστάσεις με βάση το εφαρμοζόμενο Σχέδιο Λογαριασμών;

● Προσωπικά συμφωνώ ότι οι Οικονομικές Καταστάσεις που θα δίνονται στη δημοσιότητα πρέπει να είναι τυποποιημένες (έχω επιφύλαξη για τις Τράπεζες και για τις Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις). Τουλάχιστον να διατηρήσουμε τη Λογιστική Τυποποίηση στη δημοσιότητα των Οικονομικών Καταστάσεων.

● Οι παραγωγικές τάξεις έχουν διατυπώσει προς την Κυβέρνηση τροποποιημένη τη διάταξη του άρθρου 3, παρ. 9, ως εξής:

'Αρθρο 3, παρ. 9:

Εναλλακτικά του Σχεδίου Λογαριασμών του πρώτου εδαφίου της παρ. 8 του παρόντος άρθρου, η οντότητα που υπόκεινται σε αυτό το νόμο έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει τα Σχέδια Λογαριασμών και τους κανόνες που ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών αυτών, καθώς και τις Οικονομικές Καταστάσεις, που προβλέπει η νομοθεσία πριν τη ψήφιση του παρόντος νόμου του Π.Δ. 1123/1980 (Ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο), του Π.Δ. 148/1984 (Κλαδικό Λογιστικό Σχέδιο Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων) και του Π.Δ. 384/1992 (Κλαδικό Λογιστικό Σχέδιο Τραπεζών). Στην περίπτωση αυτή, η οντότητα καταρτίζει και τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις του Παραρτήματος Β του παρόντος νόμου με βάση τα στοιχεία των Οικονομικών Καταστάσεων του προηγούμενου εδαφίου.

● Αν, κύριοι συνάδελφοι, ισχύουν όσα διατυπώσατε ως θέσεις σας στην ερώτηση αυτή και αν οι συντάκτες του νομοσχεδίου και το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών που προωθεί το νομοσχέδιο τα αποδέχονται, το άρθρο 3, παρ. 9 πρέπει να διατυπωθεί όπως το προτείνουν οι παραγωγικές τάξεις. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχουμε μία κολοβή διάταξη που θα προβλέπει άλλα από αυτά που χρειάζονται οι επιχειρήσεις για να διατηρήσουν την υπάρχουσα σήμερα οργάνωσή τους και για να αποφύγουν το τεράστιο κόστος αναδιοργάνωσης.

Στην Ερώτηση 7: Τι θα αλλάξει στις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους; Τι βιβλία θα τηρούν;

Η θέση της επιστημονικής ομάδας του κόμβου TAXHEAVEN:

● Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις (τζίρος μέχρι 1.500.000 Ευρώ), θα συνεχίσουν να τηρούν τα βιβλία τους με τον ίδιο τρόπο, όπως μέχρι σήμερα.

Απάντηση του συντάκτη:

● Συμφωνώ απόλυτα. Αυτά προβλέπει το νομοσχέδιο. Πως θα ήταν δυνατόν να ισχύει κάτι άλλο στις πολύ μικρές επιχειρήσεις;

● Με την ερώτηση αυτή μου ήλθε στο μυαλό η διάταξη του άρθρου 30, παρ. 13 με την οποία παρέχονται απλοποιήσεις, μεταξύ των άλλων και στις αλλοδαπές επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στην Ελλάδα με τους νόμους 378/1968 και 27/1975 (άρθρο 25). Προφανώς εκ παραδρομής αναφέρεται ο Α.Ν. 89/1967 και δεν αναφέρεται το άρθρο 25 του Ν.27/1975. Πρόκειται για τις αλλοδαπές ναυτιλιακές επιχειρήσεις (σήμερα 500 περίπου) που έχουν εγκατασταθεί και εγκαθίστανται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή οι απλοποιήσεις (κατάρτιση συνοπτικής κατάστασης αποτελεσμάτων του Υποδείγματος Β.6) παρέχονται μόνο στις επιχειρήσεις της παρ. 2γ του άρθρου 1 (ατομικές, Ε.Ε. και Ο.Ε.). Όλες οι άλλες (S.A. και LTD) εφαρμόζουν το νομοσχέδιο στο σύνολό του.

● Επειδή γνωρίζω από κοντά τη ναυτιλία, διερωτώμαι πως και με ποιά σκέψη και με ποιά σκοπιμότητα καλούνται ΟΛΕΣ οι αλλοδαπές ναυτιλιακές επιχειρήσεις (όλες έχουν τον τύπο της Α.Ε. ή Ε.Π.Ε./S.A. ή LTD) να εφαρμόσουν το νομοσχέδιο στο σύνολό του; Οι αλλοδαπές εταιρείες που εγκαθίστανται στην Ελλάδα με βάση τους ανωτέρω νόμους, είναι εταιρείες που διαχειρίζονται πλοία αλλοδαπών πλοιοκτητριών εταιρειών (διαχειρίστριες εταιρείες), τα οποία δηλώνονται στο Υπουργείο Ναυτιλίας (όπου τηρείται σχετικό μητρώο), οι ίδιες δεν έχουν δικά τους πλοία και το αντικείμενο εργασιών τους είναι η παροχή ναυτιλιακών υπηρεσιών στις αλλοδαπές πλοιοκτήτριες εταιρείες, με βάση τη μεταξύ τους σύμβαση διαχείρισης των πλοίων στο όνομα και για λογαριασμό των πλοιοκτητριών εταιρειών - πελατών τους.

● Οι ως άνω διαχειρίστριες εταιρείες τηρούν απλογραφικά βιβλία (βιβλία εσόδων - εξόδων), όπου καταχωρούν τις εισπραττόμενες αμοιβές διαχείρισης, τα έξοδα προσωπικού τους, τα ενοίκια και άλλα μικροέξοδα, καθώς και το εισαγόμενο συνάλλαγμα, ισόποσο των αμοιβών τους.

● Οι εν λόγω αλλοδαπές διαχειρίστριες εταιρείες απασχολούν τουλάχιστον 200.000 Έλληνες όλων των ειδικοτήτων της ναυτιλίας. Οι εταιρείες αυτές, με έδρα στην αλλοδαπή, έχουν το υποκατάστημά τους στην Ελλάδα (Πειραιάς κ.λπ.), επειδή τους έχουν χορηγηθεί κίνητρα, μεταξύ των οποίων είναι και αυτό της απαλλαγής τους από τα πολύπλοκα λογιστικά συστήματα της Ελληνικής νομοθεσίας. Το απλογραφικό βιβλίο εσόδων - εξόδων, ελέγχεται από τα Υπουργεία Οικονομικών (Φ.Π.Α., Φ.Μ.Υ.), από το Υπουργείο Ναυτιλίας (εισαγόμενο συνάλλαγμα) και από το Ι.Κ.Α. (ασφαλιστικές εισφορές), δηλαδή το βιβλίο εσόδων - εξόδων καλύπτει απόλυτα τις απαιτήσεις των ελέγχων των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών.

● Τώρα θα τους πούμε ότι αυτό το πλεονέκτημα - κίνητρο καταργείται και ότι πρέπει να εφαρμόσουν τις πολύπλοκες και κοστοβόρες διατάξεις του νομοσχεδίου, με πολλαπλάσια, ενδεχομένως και δεκαπλάσια αύξηση του λειτουργικού τους κόστους σε σύγκριση με το σημερινό;

● Αν αυξηθεί το λειτουργικό κόστος των άνω ναυτιλιακών εταιρειών, οι ίδιες για να επιβιώσουν θα υποχρεωθούν να αυξήσουν σημαντικά τις συμφωνημένες με τις αλλοδαπές πλοιοκτήτριες αμοιβές διαχείρισης, με αποτέλεσμα οι τελευταίες να διακόψουν τις σχετικές συμβάσεις και να συμβληθούν με παρόμοιες εταιρείες άλλων χωρών (Σιγκαπούρη κ.λπ.). Οι εταιρείες αυτές, όπως ήρθαν στην Ελλάδα από την Αγγλία, τις Η.Π.Α. κ.λπ., επειδή τους δόθηκαν κίνητρα, έτσι και θα φύγουν και θα χαθούν οι 200.000 και πλέον θέσεις εργασίας και το σημαντικότατο ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισάγεται για τη λειτουργία του κλάδου αυτού της ναυτιλίας.

● Προφανώς από παρανόηση ή και από άγνοια των λεπτομερειών της σημερινής οργάνωσης και λειτουργίας των άνω ναυτιλιακών επιχειρήσεων, διατυπώθηκε η διάταξη του άρθρου 30, παρ. 13. Η διάταξη αυτή πρέπει να τροποποιηθεί ώστε οι απλοποιήσεις που προβλέπει να καταλαμβάνουν όλες τις ναυτιλιακές αλλοδαπές επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στην Ελλάδα με βάση τον Ν.378/1968 και το άρθρο 25 του Ν.27/1975 και όχι μόνο αυτές του άρθρου 1, παρ. 2γ (δεν υπάρχουν Ο.Ε., Ε.Ε. και ατομικές, όλες είναι S.A. και LTD).

Στην Ερώτηση 8: Δεν με απασχόλησε. Πρέπει να δουν το θέμα οι κλάδοι στους οποίους αναφέρονται οι καταργούμενες διατάξεις.

Στην Ερώτηση 9: Ερμηνευτική καθοδήγηση από τα σχετικά Δ.Π.Χ.Α..

Απάντηση του συντάκτη:

● Η διάταξη του άρθρου 17 του νομοσχεδίου ενδιαφέρει τους εφαρμοστές των Δ.Λ.Π. (εισηγμένες στο Χρηματιστήριο ή επιχειρήσεις που τα εφαρμόζουν προαιρετικά).

● Με τη διάταξη του άρθρου 17, παρ. 7 επιβεβαιώνεται αυτό που οι επιχειρήσεις βροντοφωνάζουν, δηλαδή ότι με το νομοσχέδιο εισάγονται διατάξεις των Δ.Λ.Π., δηλαδή η μερική υποχρεωτική εφαρμογή των Δ.Λ.Π..

● Προσωπικά πιστεύω ότι η υποχρεωτική εφαρμογή των Δ.Λ.Π. (ολικά ή μερικά) από τις μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, χωρίς κανένα όφελος για τις ίδιες και για την εθνική οικονομία, τις επιβαρύνει οικονομικά, δυσβάσταχτα και ανώφελα.

Ι. Ανδριτσογιάννης