Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ

Στο χωριό μου, όπου πάω τακτικά, βρέθηκα μια μέρα σε μια παρέα συγχωριανών μου. Το σύνηθες αντικείμενο συζήτησης, ήταν φυσικά, αυτό που απασχολεί όλους τους Έλληνες, η μακρόχρονη και έντονη κρίση της χώρας. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ένας αγρότης απευθυνόμενος σε μένα ρώτησε: “Στην Ελλάδα δεν έχουμε Οικονομολόγους; Δεν υπάρχει ανάλογος φορέας όπως και σε άλλους κλάδους, για να μας πει τι να κάνουμε; Να συμβουλέψει το λαό και το κράτος πως να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση που τελειωμό δεν έχει;” Ειλικρινά ένιωσα ότι έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου, έχασα τη φωνή μου. Τι να απαντήσω; Ότι είμαι Οικονομολόγος; Ότι υπάρχουν Οικονομολόγοι και μάλιστα έχουμε και Επιστημονικό Φορέα, το Ο.Ε.Ε.; Μέσα στην αμηχανία και τη σύγχυση μου το μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι ευτυχώς που οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εξοικειωμένοι με το Internet. Ευτυχώς που είχαν πλήρη άγνοια για ότι έγινε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το Δημόσιο χρέος, άσχετα αν η έρευνα αυτή ακυρώθηκε για πολιτικούς λόγους. Είχαν πλήρη άγνοια για ότι έγινε στην ως άνω επιτροπή και επομένως και για την κατάθεση του Προέδρου του Ο.Ε.Ε. σ’ αυτήν. Δε γνώριζαν ότι υπάρχει το Ο.Ε.Ε. αλλά και ότι ήταν απών από όλα αυτά τα προβλήματα ενώ θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Πιστεύω ότι ανάλογες σκέψεις θα έκανε κάθε συνάδελφος τη στιγμή εκείνη. Η κατάθεση του Προέδρου του Ο.Ε.Ε. το επιβεβαίωσε. Θεώρησε σαν μονόδρομοπου έπρεπε να ακολουθήσει την τακτική «η σιωπή είναι χρυσός». Δε μπόρεσε να απαντήσει σε καμία ερώτηση. Προσωπικά τον κατανόησα και τον συμπόνησα πλήρως. Τι μπορούσε να πει; Βέβαια ο Πρόεδρος μετά από αυτή τη δραματική εμπειρία κατέβαλε προσπάθεια να βγάλει το Ο.Ε.Ε. στην επιφάνεια από την αφάνεια, αλλά κι αυτό με λάθος κινήσεις. Θέση σε θέματα που αφορούν την πολιτεία, την κοινωνία αλλά και τα μέλη του, δεν λαμβάνει. Θα αναφερθώ μόνο στο πιο πρόσφατο. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση και αναφέρεται στα όρια για τον έλεγχο των οντοτήτων από τους ορκωτούς ελεγκτές. Η τακτική του είναι και πάλι η ίδια, σιωπή, πλήρης αδράνεια. Παράλληλα όμως,το Προεδρείο της Κεντρικής Διοίκησης, δε δίστασε να λάβει θέση, αντίθετη με αυτή της Σ.τ.Α., του ανώτατου δηλαδή οργάνου του Ο.Ε.Ε. Αναφέρομαι στο Δελτίο Τύπου της 28-1-2016 για τις επενδύσεις χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής πουέρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ψήφισμα της 67^ης Σ.τ.Α. της 25-1-2012. Αναλύοντας αυτές τις ενέργειες του, διαπιστώνει κανείς ότι κατά κανόνα το Ο.Ε.Ε. προσομοιάζει περισσότερο με δεκανίκι κομμάτων της αντιπολίτευσης, παράμε επιστημονικό φορέα, όπως προσδιορίζεται από το Καταστατικό του.

Συνάδελφοι, Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία μας δεν θέλουμε το Ο.Ε.Ε., ο επιστημονικός μας φορέας, να είναι σε πλήρη αδράνεια και αφάνεια από τα προβλήματα της κοινωνίας και των μελών του. Την πορεία αυτή την επιτρέψαμε εμείς οι ίδιοι με το να μην συμμετέχουμε δυναμικά στις εκλογές του Ο.Ε.Ε. που γίνονται κάθε τρία χρόνια. Τα στατιστικά στοιχεία μέχρι σήμερα δείχνουν ότιη αποχή αγγίζει το 50% των μελών που κάθε φορά είχαν δικαίωμα ψήφου.

Στις 11-12-2016 γίνονται εκλογές για την ανάδειξη της νέας Διοίκησης του Ο.Ε.Ε. Έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε την πορεία του Ο.Ε.Ε. Είναι αναγκαίο να συμμετέχουμε όλοι στις Εκλογές της 11-12-2016. Να μηδενίσουμε επιτέλους το ποσοστό της αποχής.

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Σ.τ.Α.

ΜΕ ΤΗΝ Α.ΚΙ.Ο.Ε.