Με τις Αποφάσεις Υπουργού  Οικονομίας και Οικονομικών ΠΟΛ. 1082/2.6.2003 (ΦΕΚ 743Β΄) και ΠΟΛ. 1083/2.6.2003 (ΦΕΚ 794 Β΄) και ΠΟΛ 1088/27.6.2006 (ΦΕΚ .......Β),  θεσπίστηκαν μεταξύ των άλλων :

Α.«6. ε. Κάθε νέο διαχειριστικό έτος που αρχίζει μετά την 31/12/2003 και εφεξής οι επιτηδευματίες που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρούσας συνεχίζουν την έκδοση αθεώρητων στοιχείων με τη χρήση ΕΑΦΔΣΣ. Στο τέλος του πέμπτου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους σε περίπτωση ύπαρξης φορολογικών χρεών ή μη επίδοσης δηλώσεων κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 36 παρ. 8 του Κ.Β.Σ, οι ανωτέρω υπόχρεοι συνεχίζουν με ευθύνη τους την έκδοση των στοιχείων τους με τη χρήση ΕΑΦΔΣΣ.

Από την πρώτη ημέρα του εβδόμου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους  και

εφόσον  εξακολουθεί η ύπαρξη των ανωτέρω υποχρεώσεων, εφαρμογή έχουν όλες οι διατάξεις περί έκδοσης αθεώρητων στοιχείων για τα στοιχεία που εκδίδονται με τη χρήση ΕΑΦΔΣΣ από την ημερομηνία αυτή και μετά, μη αποκλειομένης της δυνατότητας του προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. να εγκρίνει για περιορισμένο χρόνο συνέχιση εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας εφαρμόζοντας αναλόγως τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 36 (αμέσως επόμενο εδάφιο μετά την περίπτωση β΄)».

Β.«7. β) Κάθε νέο διαχειριστικό έτος που αρχίζει μετά την 31/12/2003  και εφεξής οι επιτηδευματίες που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρούσας συνεχίζουν να εκδίδουν τα στοιχεία τους αθεώρητα. Στο τέλος του πέμπτου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους σε περίπτωση ύπαρξης φορολογικών χρεών ή μη επίδοσης δηλώσεων κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 36 παρ. 8 του Κ.Β.Σ. οι ανωτέρω υπόχρεοι συνεχίζουν με ευθύνη τους την έκδοση των στοιχείων τους αθεώρητων κατά τα οριζόμενα στο προηγούμενο εδάφιο. Από την πρώτη ημέρα του εβδόμου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους και εφόσον εξακολουθεί η ύπαρξη των ανωτέρω υποχρεώσεων, εφαρμογή έχουν όλες οι διατάξεις περί έκδοσης αθεώρητων στοιχείων για τα στοιχεία που εκδόθηκαν αθεώρητα από την ημερομηνία αυτή και μετά.

Στις περιπτώσεις των ανωτέρω εδαφίων (α, β), ο προϊστάμενος της αρμόδιας

Δ.Ο.Υ. μπορεί με απόφασή του να εγκρίνει τη συνέχιση της υπόψη απόφασης για περιορισμένο χρόνο εφαρμόζοντας αναλόγως τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 36 (αμέσως επόμενο εδάφιο μετά την περίπτωση β΄)».

Γ. Στην συνέχεια η Διοίκηση στα πλαίσια της ίσης μεταχείρισης και λόγω προφανούς μη εφαρμογής του μέτρου του αυτοελέγχου που καθιερώνουν οι ανωτέρω αποφάασεις της εξέδωσε την ΠΟΛ. 1088/2006, το ενδιαφέρον κείμενο της οποίας έχει ως ακολούθως :    

« ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΩΝ

Με τις προαναφερόμενες διατάξεις έχει ......θεσπιστεί  η υποχρέωση του αυτοελέγχου των επιχειρήσεων, ο οποίος πρέπει να γίνεται από αυτές στο τέλος του πέμπτου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους που αρχίζει μετά την 31/12/2003. Σε περίπτωση που οι ανωτέρω δεν είναι συνεπείς, οφείλουν να προσέρχονται εκούσια στη Δ.Ο.Υ. (το αργότερο μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα δηλαδή του 6ου μήνα κάθε νέου διαχειριστικού έτους) προκειμένου να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους με κάθε νόμιμο τρόπο (εξόφληση, ρύθμιση ή διευκόλυνση  ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρεών, υποβολή δηλώσεων κ.λ.π.). Σε διαφορετική περίπτωση εφόσον δηλαδή από την πρώτη ημέρα του έβδομου μήνα του διαχειριστικού αυτού έτους εξακολουθεί η ύπαρξη των ανωτέρω κωλυμάτων θεώρησης στοιχείων και η μη εκπλήρωση των σχετικών υποχρεώσεων και οι επιχειρήσεις αυτές συνεχίζουν και μετά την ημερομηνία αυτή την έκδοση των στοιχείων τους σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές (παράγραφος 6.ε. της Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ. 1082/2003 και παράγραφος 7.β της Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ. 1083/2003), εφαρμόζονται σε βάρος τους οι κυρώσεις περί έκδοσης αθεώρητων στοιχείων. 

ΙV. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Δ.Ο.Υ.

Παράλληλα με τις ίδιες διατάξεις οι Δ.Ο.Υ. έχουν υποχρέωση, από την ημερομηνία που όπως προαναφέρθηκε εφαρμόζονται οι συνέπειες περί έκδοσης αθεώρητων στοιχείων να αναζητούν τις επιχειρήσεις εκείνες που δεν έχουν εκπληρώσει τις φορολογικές τους υποχρεώσεις και με απόφασή τους την οποία θα τους κοινοποιούν, να τις θέτουν εκτός εφαρμογής των ανωτέρω μέτρων, να διενεργούν φορολογικούς ελέγχους και να επιβάλλουν σε βάρος των υπόχρεων που δεν είναι συνεπείς τις προβλεπόμενες κυρώσεις.

Επειδή στις υπηρεσίες μας αναφέρθηκε ότι οι περισσότερες Δ.Ο.Υ. δεν εφαρμόζουν την προαναφερόμενη διαδικασία του ελέγχου των υποχρεώσεων των επιτηδευματιών που εντάσσονται στις Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ. 1082/2003 και Α.Υ.Ο.Ο. ΠΟΛ. 1083/2003, με αποτέλεσμα οι υπόχρεοι να εκδίδουν φορολογικά στοιχεία είτε αθεώρητα είτε με σήμανση από ΕΑΦΔΣΣ, χωρίς να είναι ενήμεροι ως προς τις υποχρεώσεις της παρ. 8 του άρθρου 36 του Κ.Β.Σ., γεγονός που έχει σαν συνέπεια την άνιση μεταχείριση των φορολογουμένων που θεωρούν τα στοιχεία τους μέσω των Δ.Ο.Υ. (κλασσικός τρόπος), κρίνεται σκόπιμο να διευκρινισθεί ότι η εφαρμογή των διατάξεων για τον έλεγχο των χρεών των επιτηδευματιών αυτών είναι υποχρεωτική για τις υπηρεσίες και συνεπώς είναι επιβεβλημένη η ενεργοποίηση και εφαρμογή της προβλεπόμενης διαδικασίας.

V. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ Δ.Ο.Υ.

Κατόπιν των ανωτέρω, κάθε Δ.Ο.Υ., ............ θα πρέπει για κάθε επιτηδευματία να γίνει έλεγχος ....., για τη διαπίστωση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων .........της παραγράφου 8 του άρθρου 36 του Κ.Β.Σ., οι οποίες υπήρχαν κατά την ημερομηνία που ορίζεται από τις αποφάσεις αυτές (ημερομηνία αυτοελέγχου του επιτηδευματία). Σε περίπτωση που κατά την ημερομηνία  ελέγχου της Δ.Ο.Υ. .......... διαπιστώνεται ότι εξακολουθεί η ύπαρξη των κωλυμάτων θεώρησης στοιχείων και η μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών, θα .........Στη συνέχεια θα ακολουθούνται οι διαδικασίες ελέγχου προκειμένου να διαπιστωθεί η έκδοση ή μη από τον υπόψη επιτηδευματία αθεώρητων φορολογικών στοιχείων μετά την ημερομηνία αυτή και σε θετική περίπτωση θα εκδίδεται απόφαση επιβολής προστίμου, η οποία θα κοινοποιείται στον επιτηδευματία μαζί με τη σχετική έκθεση ελέγχου.

Με βάση τα προαναφερόμενα:

........Από την ημερομηνία αυτή και μετά (1η Ιουλίου) εφόσον ο επιτηδευματίας

συνεχίζει τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεών του (οφειλές κ.λ.π.) και εκδίδει

φορολογικά στοιχεία κατ΄ εφαρμογή των αποφάσεων, θεωρείται ότι εξέδωσε

αθεώρητα στοιχεία χωρίς παραδρομή. ...........

Καταλογισμός παραβάσεων - τελικές επισημάνσεις

........ Αντίθετα στη περίπτωση που προσέλθει στη Δ.Ο.Υ. για να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του μετά το τέλος του έκτου μήνα τότε για το χρονικό διάστημα από την πρώτη του έβδομου μήνα μέχρι και την ημερομηνία που προσήλθε και κατέστη ενήμερος, θεωρείται ότι ήταν εκτός εφαρμογής των μέτρων και κατά συνέπεια στοιχεία που τυχόν εξέδωσε κατά το χρονικό αυτό διάστημα λογίζονται ως  αθεώρητα χωρίς παραδρομή.

Περαιτέρω, η έκδοση καθενός αθεώρητου φορολογικού στοιχείου χωρίς παραδρομή είναι αυτοτελής παράβαση και επισύρει το πρόστιμο της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 8 του άρθρου 5 του νόμου 2523/1997, σε συνδυασμό με τις διατάξεις  της παραγράφου 9 (εφαρμογή οροφών) του ιδίου άρθρου και νόμου, χωρίς να εξετάζεται στην προκειμένη περίπτωση η καταχώρηση ή μη των υπόψη στοιχείων στα τηρούμενα βιβλία. Επισημαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση τα πρόστιμα που επιβάλλονται μειώνονται στο 1/3 εφόσον επιτευχθεί η διοικητική επίλυση της διαφοράς...........».

Δ. Με τις ανωτέρω εγκύκλιες οδηγίες, που εξέδωσε η Διοίκηση, διαπιστώνονται τα εξής :

1. Καθιερώνεται η έννοια του αυτοελέγχου.
2. Δεν έχει εκδωθεί τυπικός Νόμος ή διοικητικό έγγραφο για την ακολουθητέα διαδικασία.
3. Καθιερώνεται η εκούσια μετάβαση του φορολογουμένου στην Δ.Ο.Υ. ετησίως.
4. Η μη τήρηση της καθοριζόμενης διαδικασίας από τον επιχειρηματία, θέτει αυτόν εκποδών από την νομιμότητα, χωρίς καμία διαβάθμιση ως προς το ύψος των οφειλών.
5. Δεν διευκρινίζεται με τις ίδιες εγκυκλίους οδηγίες, ποιοί είναι οι παρακρατούμενοι, ποιοί είναι οι επιρριπτόμενοι, ποιά είναι τα τέλη και οι εισφορές, από οποιαδήποτε μάλιστα αιτία, ούτως ώστε να γνωρίζει ο αυτοελεγχόμενος αν η μη υποβολή δήλωσης επιφέρει τις συνέπειες της ανωτέρω εγκυκλίου.
6. Δεν διευκρινίζεται ποιά ευθύνη φέρει η Διοίκηση σε περίπτωση, συγγνωστής άγνοιας εκ μέρους της επιχείρησης, υποβολής δηλώσεως φόρου, τέλους ή εισφοράς, ή καθιερώνεται πλέον η εφαρμογή των Νόμων και των εγκυκλίων σύμφωνα με τις γνώσεις της επιχείρησης.
7. Διαπιστώθηκε ότι οι περισσότερες Δ.Ο.Υ. μέχρι την 27-6-2006, δεν είχαν θέσει σε εφαρμογή τις διατάξεις των ΠΟΛ. 1082 και 1083.
8. Χρησιμοποιείται «πλάσμα δικαίου» ή «τεκμήριο», για να θεωρηθούν τα στοιχεία που εκδόθηκαν με νόμιμο τρόπο (χρησιμοποίηση ΕΑΦΔΣΣ), αθεώρητα (ανομιμοποίητα) και μάλιστα χωρίς παραδρομή, ενώ συμμετέχουν ως νόμιμα εκδοθέντα στοιχεία στον υπολογισμό του εισοδήματος και των λοιπών φορολογικών επιβαρύνσεων.
9. Τέλος η παράβαση επιφέρει πρόστιμο ύψους από 4.402 ευρώ έως 13.206 ευρώ, για τα βιβλία της Γ κατηγορίας, σύμφωνα με την εγκύκλιο 1088/2006.

Ε. Κατά των ανωτέρω διατάξεων των ανωτέρω εγκυκλίων, οι οποίες εφαρμόστηκαν στην περίπτωσή μου, προσφεύγω για τους παρακάτω νόμιμους βάσιμους και αληθείς λόγους και για όσους επιφυλάσσομαι στο μέλλον να προσθέσω με δικόγραφο προσθέτων λόγων :

1.      Η έννοια του «αυτοελέγχου» του φορολογούμενου, δεν απαντάται σε άλλο σημείο της διοικητικής δράσης, όπου ο φορολογούμενος κατά Συνταγματική επιταγή, είναι υπεύθυνος να συμμετέχει στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις του, να δρά σύμφωνα με την καθιερωμένη νομιμότητα, τον τελικό έλεγχο της οποίας έχουν τα Δικαστήρια. Η Διοίκηση στα πλαίσια της φορολογικής της εξουσίας, είναι επιφορτισμένη να ελέγχει τις δηλώσεις του φορολογουμένου, σύμφωνα με τα άρθρα 66, 67 του ν. 2238/1994, τα άρθρα 36, 38 του Π.Δ. 186/1992, ενώ με τους Νόμους 3220/2004 και 32096/2004, έχουν θεσπιθεί διαδικασίες και Υπηρεσίες ελέγχου. Τέλος η έννοια του «αυτοελέγχου», κατά πάγια ηθική επιταγή «ουδείς κρίνει τα παρ’ αυτού πραχθέντα», η οποία ανάγεται σε επιταγή δικαίου, αφού εφαρμόζεται αδιάκοπα και ομοιόμορφα σε όλη την Χώρα, προσιδιάζει δε, στην ανθρώπινη φύση με την έκφραση «ουδείς αναγορεύεται κριτής του εαυτού του» είναι ανεφάρμοστη και ταυτόχρονα απορριπτέα. Για τούτο πρέπει να απορριφθεί η ανωτέρω εγκύκλια οδηγία της Διοίκησης, ως αντίθετη με το Σύνταγμα και τον Νόμο, μιας και καθιερώνει έννοια ανεφάρμοστη και αντίθετη του καθόλου Δικαίου.

Περαιτέρω η έννοια του αυτοελέγχου του επιχειρηματία, ειδικά για την περίπτωση της μη υποβολής δηλώσεως φόρων, τελών και εισφορών οποιουδήπουτε είδους κάθε Μάιο, επιφέρει ένα λογικό άλμα και μια ασυνήθιστη κύρωση, ειδικότερα είναι απίθανο ασυνήθιστη η κύρωση σύμφωνα με την οποία άν κάποιος λησμόνησε να αποδώσει τον ΕΛΓΑ ποσού 50 ευρώ και έχει τρίτης κατηγορίας βιβλία, να τιμωρείται για κάτι που λησμόνησε με πρόστιμο ύψους 4.402 ευρώ. 

2.      Η καθιερούμενη με την εγκύκλιο υποχρέωση του επιχειρηματία, ώστε κάθε Μάιο να κάνει τον «αυτοέλεγχό του», πρέπει να περιληφθεί τον έγγραφο τύπο ούτως ώστε :

α) να υπάρχει έγγραφο με το οποίο να οχλείται και να επαγρυπνά για τα αποτελέσματα είτε της μη συνταξής του, είτε της μη συμμόρφωσής του, με τα δεδομένα, ή το ερωτηματολόγιο του εγγράφου.

β) να υπάρχει έγγραφο - ερωτηματολόγιο ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι υπέβαλλε τις δηλώσεις που απαιτεί ο Νόμος, αφού στο ίδιο έγγραφο θα υπάρχουν αναγραμμένες οι δηλώσεις τις οποίες έπρεπε να υποβάλλει και τις οποίες έχει ορίσει η φορολογική Αρχή.

Εκτός όμως όλων των παραπάνω σκοπών ενός εγγράφου, τούτο απαιτείται από τον φορολογικό Νόμο ο οποίος καθιερώνει την αρχή της τυπικότητας, η την αρχή του εγγράφου, για την επιβολή φόρων και οικονομικών βαρών γενικά (άρθρο 78 Σ.), συνεπώς είτε η μη συμπλήρωση είτε η μη συμμόρφωση προς το έγγραφο θα αποτελούσε κατά την αρχή της νομιμότητας και της τυπικότητος, αφετήριο σημείο για την επιβολή των προστίμων που ορίζει η εγκύκλιος ΠΟΛ 1088/2006. Ελλείψει της ψηφίσεως τυπικού Νόμου για την διαδικασία του αυτοελέγχου και την μη καθιέρωση εγγράφου για την καινοφανή ρύθμιση του αυτοελέγχου είναι απορριπτέα η διαδικασία και τα πρόστιμα που επιβάλλει η φορολογούσα Αρχή.

3.   Με την νέα διαδικασία ορίζεται ετήσια υποχρέωση «αυτοελέγχου» ειδικά των φορολογουμένων που χρησιμοποιούν τις εγκύκλιες οδηγίες (ΠΟΛ. 1082 και 1083/2003),  για την θέωρηση στοιχείων, ενώ τούτη η υποχρέωση δεν υφίσταται για πλήθος άλλων επιχειρήσεων, που δεν εφαρμόζουν τις ανωτέρω εγκύκλιες οδηγίες για την θέωρηση των στοιχείων τους. Με τον τρόπο αυτό υπάρχει άνιση μεταχείριση των επιτηδευματιών που υπάγονται στην ΠΟΛ 1082 και 1083 του έτους 2003, έναντι εκείνων που δεν υπάγονται, για τον λόγο αυτό είναι απορριπτέο το μέρος εκείνο των εγκυκλίων οδηγιών που καθιερώνουν την άνιση τούτη μεταχείριση, επιβάλλοντας «αυτοέλεγχο» των επιχειρήσεων.

4.  Με το άρθρο 36 παρ. 8 του Π.Δ. 186/1992, έχει ορισθεί το δικαίωμα του Προισταμένου της Δ.Ο.Υ. να μη θεωρεί φορολογικά στοιχεία αν οφείλονται φόροι ποσού πάνω από 6.000 ευρώ, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις. Με τον καθιερούμενο «αυτοέλεγχο», δεν επιβεβαιώνεται η δυνατότητα του «αυτοελεγχόμενου», να μη θεωρείται παραβάτης των διατάξεων της ΠΟΛ. 1088/2006, όταν οφείλει φόρους κ.τ.λ. ύψους μέχρι 6.000 ευρώ, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις, έτσι με αυτό τον τρόπο είναι απορριπτέα η εγκύκλιος ΠΟΛ. 1088/2006, στο βαθμό που καθιερώνει άνιση μεταχείριση μεταξύ εκείνων που θεωρούν στοιχεία με χρέη μέχρι 6.000 ευρώ χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις εις βάρος εκείνων που από την ίδια αιτία (χρέη μέχρι 6.000 ευρώ ή μη υποβολή δήλωσης που δημιουργεί χρέη μέχρι 6.000 ευρώ), να θεωρούνται τούτοι παραβάτες των ανωτέρω εγκυκλίων οδηγιών της Διοίκησης και να επιβάλλονται εις βάρος τους εξαντλητικά πρόστιμα του Κ.Β.Σ.

5.  Δεν διευκρινίζεται με τις ίδιες εγκυκλίους οδηγίες, ποιοί είναι οι παρακρατούμενοι, ποιοί είναι οι επιρριπτόμενοι, ποιά είναι τα τέλη και οι εισφορές, από οποιαδήποτε μάλιστα αιτία, ούτως ώστε να γνωρίζει ο αυτοελεγχόμενος αν η μη υποβολή δήλωσης επιφέρει τις συνέπειες της ανωτέρω εγκυκλίου. Με άλλα λόγια η εγκύκλιος που ορίζει πρόστιμα έχουσα υφέρπουσα κανονιστική αρμοδιότητα, είναι αντίθετη προς την συνταγματική επιταγή του άρθου 78 παρ. 2 σύμφωνα με την οποία, «Κανένας  φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει  το υποκείμενο  της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές  ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται  ο φόρος. 2. Φόρος  ή άλλο  οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν  μπορεί να επιβληθεί  με νόμο  αναδρομικής   ισχύος  που εκτείνεται  πέρα από το οικονομικό  έτος  το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο  επιβλήθηκε.», διότι  ασαφώς μνημονεύεται δια παραπομπής από την ανωτέρω εγκύκλιο στο κείμενο του Π.Δ. 186/1992, ολόκληρες κατηγορίες φόρων, χωρίς να εξειδικεύονται (οι παρακρατούμενοι, επιρριπτόμενοι, τέλη και εισφορές), σε βαθμό μάλιστα που τυχόν μη καταβληθείσες εισφορές αποσπασματικά  χρησιμοποιηθέντος ηθοποιού από εταιρεία, να επισύρουν επιβολή των προστίμων που μνημονεύονται στην εγκύκλιο ΠΟΛ 1088/2006.  Για τούτο τον λόγο (ασάφεια, αοριστία, μη τυπικότητα), πρέπει να απορριφθεί η εγκύκλιος και τα δια αυτής επιβαλλόμενα πρόστιμα.

6.                  Με τις προαναφερθείσες εγκυκλίους οδηγίες της Διοίκησης, δεν είναι προφανές, δεν ρυθμίζεται και τέλος δεν διευκρινίζεται αν οι εκάστοτε νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που επιβάλλουν φόρους, τέλη και εισφορές υπάγονται ή μη στην αρμοδιότητα του εφόρου να θεωρήσει την μη υποβολή δήλωσης για νέα φορολογική ρύθμιση επιβαλλόμενο τέλος ή εισφορά, στην περίπτωση της γενικότατης ρύθμισης μη υποβολής δηλώσεων για παρακρατούμενους ή επιρριπτόμενους φόρους ή για τέλη και εισφορές, με αποτέλεσμα ακόμα και το νεοπαγές τέλος ακίνητης περιουσίας, να θεωρείται υπαγόμενο στα τέλη οπότε η μη υποβολή δηλώσεως περί αυτού, να επισύρει τις συνέπειες της ΠΟΛ 1088/2006 που πρααναφέρθηκε. Με άλλα λόγια δεν διευκρινίζεται ποιά ευθύνη φέρει η Διοίκηση σε περίπτωση, συγγνωστής άγνοιας εκ μέρους της επιχείρησης, υποβολής δηλώσεως φόρου, τέλους ή εισφοράς, ή καθιερώνεται πλέον η εφαρμογή των Νόμων και των εγκυκλίων σύμφωνα με τις γνώσεις της επιχείρησης, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση τα επιβαλλόμενα πρόστιμα χάνουν την οποιαδήποτε νομιμότητά τους, αφού η επιχείρηση θα είναι υποχρεωμένη να ενημερώνεται για τις εγκύκλιες οδηγίες της Διοιίκησης οι οποίες σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν Νόμο και δεν υποχρεώνουν την επιχείρηση να ενημερώνεται γι’ αυτές, αφού οι εγκύκλιες οδηγίες αφορούν τις υπηρεσίες του Υπουργείου και μόνο και σε καμία περίπτωση δεν αφορούν την επιχείρηση, άλλωστε ο πίνακας διανομής των εγκυκλίων δεν απευθύνεται σε κάθε μια επιχείρηση χωριστά, αλλά μόνο στην Διοίκηση, τυχόν δε, δημοσίευση της εγκυκλίου της Διοίκησης στο Φ.Ε.Κ., δεν μετατρέπει αυτές σε Νόμους καθολικής ισχύος, σύμφωνα με τα άρθρο 42 και 78 του Σ..

7.                  Με την εγκύκλιο ΠΟΛ 1088/2006, διαπιστώνεται ότι οι περισσότερες Δ.Ο.Υ., δεν είχαν θέσει σε εφαρμογή τις διατάξεις των ΠΟΛ. 1082 και 1083, που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η ανωτέρω διαπίστωη έγινε από την Διοίκηση, η οποία στην συνέχεια ορίζει ότι με την βοήθεια της Γ.Γ.Π.Σ. θα γίνουν οι έλεγχοι από τις Δ.Ο.Υ. για τα έτη 2004 και 2005. Ήτοι οι επιχειρήσεις οι οποίες ανήκαν σε Δ.Ο.Υ. στις οποίες ήταν επικεφαλής προισταμένοι, επιμελείς ως προς την εφαρμογή των ανωτέρω οδηγιών της Διοίκησης ευρέθησαν ήδη σε δυσμενέστερη θέση από επιχειρήσεις οι οποίες ανήκαν στις «περισσότερες» Δ.Ο.Υ. οι οποίες δεν είχαν θέσει σε εφαρμογή τις διατάξεις των ΠΟΛ 1082 και 1083, όπως διαπιστώνει η ίδια η Διοίκηση. Ο χαρακτηρισμός δυεσμενέστερος ή ευμενέστερος ουδόλως επηρεάζει την παρούσα προσφυγή, διότι ενδεχομένως οι επιμελείς προιστάμενοι των Δ.Ο.Υ. να είχαν προιδεάσει τις επιχειρήσεις που ανήκαν σε αυτούς και έτσι να απέφυγαν λάθη και μικροελείψεις από το πρώτο έτος και μετά, ενώ σε εκείνες τις Δ.Ο.Υ. που αδράνησαν για την εφαρμογή των ανωτέρω εγκυκλιών της Διοίκησης, τελικά η εκ των υστέρων εφαρμογή να αποβεί όχι ευμενέστερη αλλά απείρως δυσμενέστερη. Τελικά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η αναγνωριζόμενη επί μακρό χρόνο αδράνεια από τΙς «περισσότερες» Δ.Ο.Υ. δίδει την βάσιμη ελπίδα στον φορολογούμενο, αλλά και το δικαίωμα της μη εφαρμογής των διατάξεων των εγκυκλίων ΠΟΛ. 1082 και 1083, μέχρι και την 31-12-2006, που συμπίπτει με το τέλος του έτους στο οποίο δημοσιεύθηκε η εγκύκλιος ΠΟΛ 1088/2006.       

8.   Η φορολογική μεταχείριση των επιχειρήσεων, διατρέχεται από τις αρχές της τυπικότητας, της νομιμότητας, της φορολογικής ισότητας, της βεβαιότητας του φόρου,  της αρχής της εμπιστοσύνης και της αρχής της φορολογικής δικαιοσύνης. Σύμφωνα με τις ανωτέρω αρχές τα τεκμήρια αμάχητα ή μαχητά αντιστρατεύονται τις ανωτέρω αρχές, πλήν όμως κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης των φορολογουμένων επιχειρήσεων ή φυσικών προσώπων, πάντως όμως σε κάθε περίπτωση, για την νομιποποίησή τους η θεωρία και η νομολογία διχάστηκαν, αλλά σε κάθε περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων  με τυπικό Νόμο έλυσε το θέμα υπέρ της μιάς ή της άλλης άποψης. Με την εγκύκλιο 1088/2006 παρουσιάζεται το οξύμωρο σχήμα να τεκμαίρεται ή κατά πλάσμα δικαίου να θεωρούνται τα εκδιδόμενα με συμβολοσειρές ή αθεώρητα στοιχεία δυνάμει των ΠΟΛ. 1082 και 1083, ως αθεώρητα και μάλιστα χωρίς παραδρομή, μόνο για την επιβολή των προστίμων του άρθρου 5 Ν. 2523/1997, ενώ τούτα (τα στοιχεία), να είναι νομίμως εκδομένα, αναγραφόμενα στα βιβλία του επιτηδευματία, να αποδίδεται Φ.Π.Α. με αυτά τα στοιχεία και να προσδιορίζεται η φορολογητέα ύλη της επιχείρησης γενικά. Επειδή η κατά πλάσμα δικαίου ερμηνεία της νομιμότητας των στοιχείων κατά το δοκούν από την Διοίκηση, είναι αυθαίρετη μη στηριζόμενη σε Νόμο για τούτο πρέπει ν απορριφθεί το εν λόγω πλάσμα δικαίου και να εξαφανισθούν οι εγκύκλιοι της Διοίκησης με αυτό το περιεχόμενο μέχρι η Βουλή των Ελλήνων να νομοθετήσει επί του θέματος αυτού.

9.   Η αρχή της φορολογικής δικαιοσύνης επιβάλλει, ενόψει και των ανωτέρω λεχθέντων την ορθολογικοποίηση των προστίμων, όπου τούτο σε κάθε περίπτωση θα είναι εφάπαξ, σύμφωνα με την κατηγορία της τήρησης βιβλίων και με βάση την χρονική περίοδο προκύψεως των χρεών, η του φόρου που απεφεύχθη η καταβολή με την υποβολή δηλώσεως, ούτως ώστε όταν το ποσό ανέρχεται σε 6.000 ευρώ, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις, να μη επιβάλλεται κανένα πρόστιμο και σε κάθε περίπτωση να μη επιβάλλεται κανένα πρόστιμο εφόσον έχουν ρυθμισθεί οι οφειλές.

Με βάση τις ανωτέρω σκέψεις .......................................