Μιλώντας σήμερα (Σάββατο) σε φόρουμ που διοργανώνει ο Δήμος της Σπάρτης σε συνεργασία με το International Chamber of Commerce με θέμα «Κοιτώντας μπροστά: Μπορούμε να ξεπεράσουμε το 4% σε ρυθμούς ανάπτυξης;», ο πρώην υπουργός Οικονομικών υποστήριξε καταρχάς πως η ελληνική οικονομία παραμένει στον αστερισμό της απο-επένδυσης, λόγω μη βιώσιμων χρεών και της υφεσιακής δημοσιονομικής πολιτικής που αυτά γεννούν. 

Επίσης, τόνισε ότι το ποσοστό της μεγέθυνσης του ΑΕΠ έχει πολύ μικρότερη σημασία από την πραγματική ανάπτυξη που κρύβεται πίσω του. Διαφωνώντας πλήρως με τις κυβερνητικές διακηρύξεις για ανάπτυξη 4%, επισήμανε ότι την τελευταία φορά που η χώρα έπιασε ρυθμούς μεγέθυνσης του εθνικού εισοδήματος πάνω από 4% ήταν λίγο πριν το κραχ του 2008, το οποίο πυροδότησε την τετραπλή χρεοκοπία (κράτος, τράπεζες, επιχειρήσεις, νοικοκυριά) στης οποίας τα δίχτυα είναι ακόμα καθηλωμένη η ελληνική κοινωνία. Όπως τόνισε, επρόκειτο για μη βιώσιμη μεγέθυνση, χωρίς παράλληλη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, βασισμένη σε μη βιώσιμα δάνεια — κυρίως από γαλλογερμανικές τράπεζες των οποίων η πτώχευση, μετά το κραχ της Wall Street, νομοτελειακά παρέσυρε στην κατάρρευση την υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία.

Δήλωσε ότι ο στόχος του 4% ήταν προεκλογικό πυροτέχνημα της Νέας Δημοκρατίας, όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Όπως σημείωσε, το ζητούμενο είναι μια μεγέθυνση που να αντανακλά όχι φούσκες, όπως στο παρελθόν, αλλά πραγματική ανάπτυξη: μια μεγέθυνση, δηλαδή, οικονομικά, οικολογικά, και, ναι, πολιτιστικά βιώσιμη.

Σύμφωνα με τον Γραμματέα του ΜέΡΑ 25, δύο είναι τα μακροοικονομικά προαπαιτούμενα για την ανάπτυξη:

• Αναδιάρθρωση χρεών στη βάση των ανταλλαγών χρέους (debtswaps) που καθιστούν τους δανειστές του κράτους συνεταίρους στην ανάπτυξη (debt-equitytransfer), τέλος πια στις επιμηκύνσεις δημόσιου και στις πωλήσεις των κόκκινων δανείων και της περαιτέρω ρευστοποίησης περιουσιών (δημόσιας και ιδιωτικής)

•  Το άθροισμα του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών και του πρωτογενούς πλεονάσματος ισούται, εξ ορισμού, με τις μη επενδυόμενες αποταμιεύσεις. Αντί αυτή η ταυτότητα να διατηρείται, λόγω «φιξαρισμένου» από την τρόικα πρωτογενούς, με τις αυξομειώσεις του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, να διατηρείται με αυξομειώσεις του πρωτογενούς υπό συνθήκες μειούμενου ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών και εξάλειψης - ή και αντιστροφής του πρόσημου - των μη επενδυόμενων αποταμιεύσεων.

Ο κ. Βαρουφάκης υποστήριξε πως, αντί η Αθήνα να ζητά ένταξη των ελληνικών κρατικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) , θα πρέπει να ζητά:

⇒ την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους μας (ώστε να μειωθούν τα πρωτογενή).

⇒ την έκδοση «πράσινου» ομόλογου από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για χώρες όπως η Ελλάδα, το οποίο μπορεί (και θα θέλει) να στηρίξει στις δευτερογενείς αγορές η ΕΚΤ — με στόχο πάντα τη χρηματοδότηση των εγχώριων επενδύσεων που θα φέρουν ξένες επενδύσεις.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΜέΡΑ25, αντί να προσβλέπουμε, επιστρέφοντας στη δεκαετία του 50, στην οικοδομή, την τσιμεντοποίηση, τα καζίνο και τα ορυκτά καύσιμα, πρέπει να αναδείξουμε τη χώρα κέντρο ενός διεθνούς δικτύου ανανεώσιμης ενέργειας, με την ισότιμη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην ιδιοκτησία και διαχείρισή του.

www.efsyn.gr