ΑΣ ΜΑΣ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΩΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ, ΚΥΡΙΩΣ, ΑΝ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ...

«Πάρτι» εκατομμυρίων ευρώ στον ΕΟΜΜΕΧ!

- Ελέγχθηκε αν συστήθηκαν;

Σεμνά και ταπεινά, όπως όλα μαρτυρούν, διεμβολίζεται η ταλαίπωρη διαφάνεια, από έναν ακόμη μεγάλο δημόσιο οργανισμό, τον ΕΟΜΜΕΧ, όπου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας διανέμονται εκατομμύρια ευρώ σε... εικονικές, δηλαδή ανύπαρκτες, επιχειρήσεις!

«Παραγράφοντας» προφανώς τα τυπικά προαπαιτούμενα, ενημερωμένοι επιτήδειοι καταθέτουν σχέδια εταιρειών επί χάρτου ή απλώς επιδεικνύουν τη «γαλάζια» τους ταυτότητα, «τσεπώνοντας» κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ έκαστος!
Και όλα αυτά στο όνομα του Γ' ΚΠΣ και του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα», ειδικότερα δε του Προγράμματος «Ενίσχυση Γυναικείας Επιχειρηματικότηας», όπου με βάση έναν κατάλογο που έχουμε στη διάθεσή μας έχουν ήδη εγκριθεί 134 περίπου εκατομμύρια ευρώ!
Στόχος, λέει, του προγράμματος η «διαρθρωτική προσαρμογή των αναπτυξιακά καθυστερημένων περιφερειών και η κοινωνικοοικονομική τους ανασυγκρότηση». Και τούτα τα μεγαλεπήβολα θα επιτευχθούν με την προώθηση της επιχειρηματικότητας των γυναικών μέσω χρηματοδοτικών ενισχύσεων για τη δημιουργία νέων και βιώσιμων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Πόσες νέες επιχειρήσεις στήθηκαν άραγε με τα λεφτά του προγράμματος και αποδείχτηκαν πραγματικά βιώσιμες μέχρι σήμερα; Παρακολουθείται, ελέγχεται η πορεία και η εξέλιξη των εταιρειών ή τα περισσότερα κονδύλια, όπως συνέβη και παλαιότερα, εξανεμίζονται σε... καταναλωτικές δαπάνες; Έχουν αναλυτικά και συγκεντρωτικά στοιχεία οι υπηρεσίες του ΕΟΜΜΕΧ;
Ας βγει να δώσει μια πειστική απάντηση στο μείζον αυτό θέμα η διοίκησή του και στην ανάγκη ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης. Η εικόνα, άλλωστε, ως προς το «επιχειρείν» στην περιφέρεια είναι δυστυχώς «γκρίζα» και αποκαρδιωτική, διαψεύδοντας εν προκειμένω την όποια ευστοχία του προγράμματος, αλλά και τις όποιες αισιόδοξες στατιστικές των αριθμολάγνων.
Ξεφυλλίζοντας κανείς απλώς τον κατάλογο με τις ατελείωτες επιδοτήσεις, όπου ορισμένες φορές δίπλα, π.χ., στο ποσό των 150.000 ευρώ υπάρχει ως επωνυμία ένα «σκέτο» ΟΕ ή ένα «σκέτο» ΕΠΕ και γνωρίζοντας καλά τη... θεσμική φερεγγυότητα της όλης κρατικής και κυβερνητικής λειτουργίας, δεν μπορεί παρά να υποθέσει αβίαστα ότι εδώ πρόκειται για μια καθ' όλα διάτρητη διαδικασία και ότι η έκταση του διαχειριστικού «οργίου» επαφίεται στον όποιο πατριωτισμό των ασκούντων δοτή εξουσία, όπως οι μη αιρετοί και διοριζόμενοι από την κυβέρνηση περιφερειάρχες. Τι έχεις Γιάννη μ...
Το πλέον σκανδαλώδες όμως της όλης υπόθεσης αφορά τις εγκρίσεις αφειδώς παχυλών χρηματοδοτήσεων για δεκάδες επιχειρήσεις που αναφέρονται ως «υπό σύσταση» και «υπό ίδρυση»! Αν είναι δυνατόν! Εταιρείες-φαντάσματα να εισπράττουν με αποφάσεις που δεν είναι καν του ΕΟΜΜΕΧ, αλλά διαφόρων περιφερειαρχών, από εκατό χιλιάδες ευρώ η καθεμία! Τρικούβερτο φαγοπότι, δηλαδή, εις δόξαν του αθάνατου πελατειακού συστήματος που, όπως φαίνεται, όλο πατάσσεται και ολοένα αναβιώνει, σαν τη λερναία ύδρα!
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, την ίδια ώρα, για χάρη των «υπό σύσταση», αποκλείονται χιλιάδες πραγματικές επιχειρήσεις που λειτουργούν επί δεκαετίες, απασχολώντας προσωπικό, πληρώνοντας φόρους και πασχίζοντας να επιβιώσουν κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες.
Έχουμε να κάνουμε προφανώς με κάθε λογής ημετέρους που, αφού έλαβαν τον μήνυμα ότι μπορούν να διασφαλίσουν τα εκατό χιλιάρικα στην τσέπη τους, εξέφρασαν την πρόθεσή τους να στήσουν μετά και μια
επιχείρηση! Και ποιος δεν θα ήθελε βέβαια να πειραματιστεί
έτσι στο επιχειρηματικό πεδίο! Χωρίς δηλαδή επιχειρηματικό ρίσκο. Με δεδομένη την επιδότηση και ζητούμενο την επιχείρηση.
Πρόκειται, δυστυχώς, για γνωστό και χιλιοπαιγμένο έργο.

Πόσοι και πόσοι, δεκαετίες τώρα, μέσω των κάθε λογής ευρωπαϊκών προγραμμάτων, και όχι μόνο, δεν έχουν πάρει γενναίες επιδοτήσεις για δήθεν αναπτυξιακά σχέδια και επενδύσεις, εμπαίζοντας την Πολιτεία και «πτωχεύοντας» τις βιομηχανικές τους... παράγκες, φουσκώνοντας ταυτόχρονα, ως εκ θαύματος, τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Το παράδειγμα των κινήτρων για επενδύσεις σε χειμαζόμενες ακριτικές περιοχές, όπως η Θράκη, είναι χαρακτηριστικό. Κάποιοι πήραν εκατομμύρια, σήκωσαν μερικά ντουβάρια με τσιμεντόλιθους, τα οποία και απέμειναν ως τα μόνα ίχνη των μεγάλων επενδυτών...
Το θέμα είναι τεράστιο. Όλοι θυμόμαστε τον πακτωλό των πρώτων οικονομικών ενισχύσεων από το πακέτο Ντελόρ και πού κατέληξε. Τα μεγάλα κονδύλια για τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγροτική παραγωγή, που αντί για αγροτικά μηχανήματα και εναλλακτικές καλλιέργειες οδηγήθηκαν σε μια πρόσκαιρη κατανάλωση με αγορές πολυτελών τζιπ και επίδειξη νεοπλουτισμού.
Πρόκειται για μοναδικές ευκαιρίες που δυστυχώς χάνονται σε βάρος του μέλλοντος αυτής της χώρας. Μήπως το έργο επαναλαμβάνεται; Μήπως στην περίπτωσή μας πρόκειται για μία ακόμη μεγάλη ευκαιρία που πέταξε; Ακούει κανείς εκεί στην κυβέρνηση; Είναι δυνατόν διορισμένοι περιφερειάρχες και διάφοροι καρεκλοκένταυροι του ΕΟΜΜΕΧ να διαχειρίζονται εν λευκώ εκατομμύρια ευρώ; Έτσι θα επιτευχθούν η σύγκλιση και η τόνωση της επιχειρηματικότητας; Με «δωράκια» προς θνησιγενείς επιχειρήσεις; Όσο τέτοιες παλαιοκομματικές επιλογές τύπου Μαυρογιαλούρου συνεχίζονται, το αδιέξοδο είναι δυστυχώς προδιαγεγραμμένο.

Από το Παρόν 31/08/2008