ΝΙΚΗΣ 5-7

10180 ΑΘΗΝΑ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ                                                                                                                         TΗΛ.:  210-3332551/2

Αθήνα, 27 Απριλίου 2010

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ «MEGA» ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΟΛΓΑ ΤΡΕΜΗ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ        Δημοσιογράφος

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ                            Δημοσιογράφος

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Νομίζω στο σημείο αυτό θα ζητήσουμε από τον κ. Παπακωνσταντίνου ένα πρώτο σχόλιο για τα όσα είδαμε να συμβαίνουν σήμερα. Η εικόνα η σημερινή είναι τα spread πάνω από 700 μονάδες, βεβαίως στα χαρτιά, πράξεις δεν γίνονται, την τριπλή υποβάθμιση από την πλευρά της «Standard & Poor’s», μεγάλη πτώση στο χρηματιστήριο και ταυτόχρονα μία ανησυχητική άνοδος των spread στην Πορτογαλία, στο νότο της ευρωζώνης.

                        Με όλα αυτά τα δεδομένα πιστεύετε εσείς και μπορείτε να διαβεβαιώσετε ότι θα προλάβουμε, μέχρι τις 19 του μηνός να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία, να έχουν εκταμιευτεί τα χρήματα, έτσι ώστε να μην κηρύξουμε στάση πληρωμών;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Απολύτως και χωρίς καμία αμφιβολία. Δύο πρώτες παρατηρήσεις. Πρώτον, αυτό που είδαμε σήμερα δεν αφορούσε μόνο στην Ελλάδα, ήταν κάτι που είχε να κάνει ευρύτερα με χώρες του περιφερειακού Νότου στην Ευρώπη.

                        Δεύτερον, όσον αφορά στη χώρα μας. Είναι σαφές ότι η υποβάθμιση αυτή δεν αντανακλά ούτε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας μας, ούτε τη δημοσιονομική κατάσταση, ούτε τις εξελισσόμενες διαπραγματεύσεις και την απολύτως ρεαλιστική προοπτική που έχουμε μπροστά μας να ολοκληρωθεί η διαδικασία με μεγάλη επιτυχία τις επόμενες μέρες.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Και να εκταμιευτούν χρήματα και νωρίτερα, αν χρειαστεί;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Βεβαίως, νομίζω πως, αν έχουμε μάθει κάτι από το πώς λειτουργεί η Ευρώπη, είναι ότι η Ευρώπη πολλές φορές δεν έχει τα γρήγορα αντανακλαστικά, αλλά είναι πάντα εκεί, ακόμα και τελευταία στιγμή.

                        Είναι γνωστή σε όλους η κατάσταση, είναι γνωστές σε όλους οι ημερομηνίες, έχουμε τις καθυστερήσεις και τις πολλές φωνές που έχουν να κάνουν με την κατάσταση στη Γερμανία, όμως όλοι έχουν καταλάβει πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος για καθυστέρηση. Εμείς ήμασταν απόλυτα συνεπείς σε όλα όσα έχουμε πει. Ήμασταν συνεπείς με τα μέτρα που πήραμε, ήμασταν συνεπείς με την εκτέλεση του προϋπολογισμού, κάνουμε μία σοβαρή διαπραγμάτευση, για το πώς θα έχουμε ένα αξιόπιστο τριετές οικονομικό πρόγραμμα και πλέον είναι η σειρά της Ευρώπης να δείξει τη συνέπεια αυτή. Και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα το κάνει.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Όλγα, μου επιτρέπεις μια ερώτηση;

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Ασφαλώς.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Αν οι Γερμανοί συνεχίσουν να τρενάρουν. Αν οι Γερμανοί δηλώσουν ότι μέχρι και μετά τις εκλογές δεν μπορούν να συμμετάσχουν, εμείς θα μπορέσουμε να κάνουμε χρήση του μηχανισμού, έστω και χωρίς τους Γερμανούς; Θα μπορέσουμε να εισπράξουμε χρήματα και χωρίς τη Γερμανία;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ναι, γιατί είναι απολύτως αδιανόητο, η Γερμανία να μπλοκάρει το μηχανισμό αυτό. Δεν νοείται αυτό και οι Γερμανοί έχουν πει ότι δεν σκοπεύουν να κάνουν κάτι τέτοιο.

                        Σας θυμίζω ότι εδώ έχουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την ενεργοποίηση του μηχανισμού και από εκεί και πέρα την εκταμίευση. Για την εκταμίευση, κάποια κράτη θα έρθουν πρώτα, κάποια κράτη θα ακολουθήσουν.

                        Η Γερμανία μπορεί να μην είναι στους πρώτους. Άλλα κράτη, για παράδειγμα η Γαλλία, η Ολλανδία, η Ιταλία, ήδη, έχουν δηλώσει την προθυμία τους και έχουν δρομολογήσει και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

                        Ακόμα λοιπόν, και αν η Γερμανία αργήσει, γιατί αργεί να περάσει  η διαδικασία από το Κοινοβούλιό της, γιατί θέλει να κάνει μια μεγάλη συζήτηση κλπ. οι υπόλοιπες χώρες μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα είναι εκεί για να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Έχω την αίσθηση από χτες, το είπαμε και στο δελτίο, ότι δεχόμαστε μια πίεση για να επαναδιαπραγματευτούμε και να αναδιαρθρώσουμε το χρέος μας.

                        Σήμερα το είπε και με δήλωσή του ο κ. Τροσκάν, την ακούσατε πριν από λίγα λεπτά, είπε ότι οι Έλληνες πρέπει να αναδιαρθρώσουν τα δημόσια οικονομικά τους, παραπέμποντας προφανώς στο χρέος.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι, με συγχωρείτε που σας διακόπτω. Δεν έχει καμία σχέση η δήλωση του κ. Στρος-Καν με την αναδιάρθρωση του χρέους. Είναι άλλο πράγμα να φτιάξουμε τα δημόσια οικονομικά μας, να μειώσουμε τα ελλείμματα, να έχουμε τις καλύτερες πολιτικές και άλλο η αναδιάρθρωση του χρέους.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Το χρέος είναι μέρος των δημόσιων οικονομικών.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι, η έννοια της αναδιάρθρωσης του χρέους είναι απολύτως εκτός κάθε διαπραγμάτευσης. Θέλω να είμαι απόλυτος σε αυτό. Δεν έχει τεθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Η πίεση υπάρχει όμως.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και ο κ. Στρος-Καν στις συζητήσεις που είχα και εγώ μαζί του, ήταν κατηγορηματικός, ότι αυτό είναι - όπως είπε και ο ίδιος - εκτός τραπεζιού. Δεν τίθεται στη διαπραγμάτευση και έδωσε εντολή σαφέστατη και σε όλα τα στελέχη του ΔΝΤ να εξηγήσουν ότι αυτό δεν είναι κομμάτι της διαπραγμάτευσης.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Χαίρομαι για τη διευκρίνιση, αλλά η πίεση από τις αγορές φαίνεται ότι υπάρχει και ότι όλη αυτή η πίεση των τελευταίων ημερών, προς τα εκεί οδηγεί. Και θα μου πείτε προφανώς, σας άκουσα και χθες να λέτε, δεν είναι στις προθέσεις μας. Μόνο που τολμώ να προσθέσω ότι τους τελευταίους πέντε μήνες έχει γίνει ό,τι είναι στις προθέσεις των αγορών, όχι ό,τι είναι στις προθέσεις τις δικές μας. Πώς θα το αποφύγουμε τελικά;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Γι’ αυτό είναι σημαντικό και το συνολικό ποσό το οποίο θα ανακοινωθεί στη Σύνοδο Κορυφής και το πακέτο των οικονομικών πολιτικών που θα ανακοινωθούν να είναι πειστικά για τις αγορές.

                        Το ποσό πρέπει να είναι πειστικό, για να ξέρουν οι αγορές ότι η Ελλάδα για ένα χρονικό διάστημα δεν θα έχει άμεση ανάγκη πρόσβασης. Θα μπορέσει να στηριχθεί σε αυτό το μηχανισμό και στα χρήματα από τις ευρωπαϊκές χώρες και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και οι πολιτικές θα είναι τέτοιες, ώστε ο φόβος που υπάρχει - που είναι η δυναμική του χρέους - να ελεγχθεί.

                        Πώς θα ελεγχθεί; Δημιουργώντας γρήγορα πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό μας και ταυτοχρόνως, ανοίγοντας όλα τα θέματα των διαρθρωτικών αλλαγών, για να έχουμε μια πιο ανταγωνιστική οικονομία. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Στις διαπραγματεύσεις υπάρχει συμφωνία με το ΔΝΤ και την Επιτροπή ή ακόμα όχι;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Στις διαπραγματεύσεις είμαστε πολύ κοντά σε μια συνολική συμφωνία. Οι διαπραγματεύσεις διαρκούν ακόμα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Θα έχουν κλείσει ως την Κυριακή που λένε, ως το τέλος της βδομάδας θα έχουν κλείσει;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Με μεγάλη άνεση, θα έλεγα, θα φτάσουμε εκεί. Πρέπει να ξέρετε ότι οι διαπραγματεύσεις δεν είναι μια ιστορία που μας λένε «κόψτε αυτό» και εμείς λέμε «όχι δεν το κόβουμε».

                        Οι διαπραγματεύσεις έχουν να κάνουν και με το μακροοικονομικό σενάριο. Ποια, δηλαδή, θα είναι η συνολική πορεία, τι έχει να κάνει με  τα έσοδα, τι έχει να κάνει με τις δαπάνες, πώς βλέπουν τις διαρθρωτικές αλλαγές.

                        Είναι και αυτοί αναγκασμένοι σ’ αυτό, επειδή ετοιμάζονται κάποια κείμενα, τα οποία θα περάσουν και από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου, αλλά και από το Συμβούλιο Κορυφής. Δεν πρόκειται για μια κόλλα χαρτί, την οποία συνυπογράφουμε. Είναι ένα ευρύτερο πλαίσιο και γι’ αυτό παίρνει κάποιες μέρες. Και γίνεται σε χρόνο ρεκόρ.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Πριν πάμε σε όλα αυτά και στις διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, εγώ ήθελα να σας ρωτήσω κάτι πολύ πιο απλό. Επειδή λέγονται και ακούγονται διάφορα.

                        Φέρ' ειπείν ότι αν κλείσει αυτή η συμφωνία, ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός βοήθειας από τη στιγμή που έχουμε και τη συμμετοχή σε αυτόν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τότε θα υπάρξει πλαφόν στις αναλήψεις.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Με συγχωρείτε, αλλά είναι χαζά πράγματα αυτά. Αυτό δεν υπάρχει, δεν έχει γίνει ποτέ πουθενά στον κόσμο. Ποτέ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει βάλει τέτοιους όρους και ειλικρινά αναρωτιέμαι ποιοι είναι αυτοί, οι οποίοι κυκλοφορούν παρόμοια πράγματα. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δηλαδή δεν έχει καν νόημα να σας το διαψεύσω με κάποια σοβαρότητα, διότι είναι τόσο εκτός πραγματικότητας, που δεν υπάρχει κάτι να πω.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Ακούγονται όμως και πολλά άλλα, για παράδειγμα δηλαδή ότι δεν υπάρχει εγγύηση των καταθέσεων.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Μα ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχει απόφαση από την ελληνική Κυβέρνηση, μάλιστα από την προηγούμενη Κυβέρνηση με την οποία κι εμείς είχαμε συμφωνήσει τότε, κι οι καταθέσεις των Ελλήνων στις Τράπεζες είναι απολύτως εγγυημένες. Δεν υπάρχει κανένα ζήτημα επ’ αυτού.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Με νομοθετική ρύθμιση.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Βεβαίως, με νομοθετική ρύθμιση.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Αλλά ξέρετε επειδή φαντάζομαι θα έχετε κι εσείς εικόνα, γίνεται μια συζήτηση ακούγονται και διάφοροι δράκοι, είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καλά κάνετε και με ρωτάτε, γιατί είναι χρήσιμο να το διευκρινίσουμε. Οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες είναι απολύτως εγγυημένες. Οι ελληνικές τράπεζες, αυτή τη στιγμή - το είπατε κι εσείς στο ρεπορτάζ σας - δεν έχουν κανένα πρόβλημα άντλησης ρευστότητας από δυο πηγές.

                        Αφενός από το πακέτο των 28 δισ. που εμείς επεκτείναμε για έξι μήνες, ακριβώς για να τις θωρακίσουμε σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία και αφ' ετέρου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που με την επέκταση που έκανε και μετά το τέλος του 2010, δίνει μια απεριόριστη σε χρονική, αν θέλετε, διάρκεια δυνατότητα άντλησης ρευστότητας.

                        Άρα, δεν θα έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα και βεβαίως αντιστοίχως και οι Έλληνες καταθέτες.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Πάντως κ. Υπουργέ αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει ένας εκνευρισμός γενικότερος στην ελληνική κοινωνία και αυτός προκύπτει επειδή εδώ και έξι μήνες καθετί που ανακοινώνουμε, διαψεύδεται την επομένη ή εν πάση περιπτώσει το κάθε αύριο είναι και χειρότερο. Στην αρχή λέγαμε ότι δεν χρειαζόμαστε λεφτά θέλουμε μόνο μια πολιτική υποστήριξη. Μετά φτιάξαμε ένα περίστροφο, μετά το βάλαμε στο τραπέζι, μετά το γεμίσαμε. Παρ' όλα αυτά συνεχίζουν τα Χρηματιστήρια να πέφτουν, τα επιτόκια να ανεβαίνουν, λεφτά να μην έχουν.

                        Όλα αυτά τα πράγματα δημιουργούν στον κόσμο ένα εύλογο εκνευρισμό. Έχετε ερμηνεύσει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Απολύτως κατανοητό και δεν είναι μόνο αυτό, κ. Πρετεντέρη. Είναι και η οικονομική κατάσταση, η οικονομική συγκυρία, η οποία είναι δύσκολη για πολλούς Έλληνες.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Προφανώς σε δεύτερη φάση. Αλλά σε επίπεδο εξαγγελιών, είναι αυτό όμως.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κοιτάξτε, να επανέλθω σε αυτό που έλεγα πριν. Μακάρι, η Ευρώπη να είχε λειτουργήσει λίγο διαφορετικά, όταν εμείς λέγαμε πριν τρεις και τέσσερις μήνες, ότι ο μηχανισμός αυτός πρέπει να είναι έτοιμος. Όταν  λέγαμε ότι πρέπει να εξειδικευτεί, πρέπει να ξέρουν οι αγορές ακριβώς περί τίνος πρόκειται, έτσι ώστε να είναι σίγουροι ότι υπάρχει αυτό το δίχτυ ασφάλειας για την όποια οικονομία, την Ελλάδα σήμερα μια άλλη χώρα αύριο. Δυστυχώς, για μια σειρά από πολιτικούς λόγους, φτάσαμε, αν θέλετε, στο νήμα.

Αλλά επαναλαμβάνω, η Ευρώπη έχει αποδείξει ότι, ακόμη και στο νήμα, λειτουργεί πάντα συλλογικά και εντέλει λειτουργεί προς το συμφέρον της.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Μήπως όμως όλα αυτά που κάνει η Ευρώπη δεν έχουν καμία επιρροή στις αγορές; Αυτό είναι το ερώτημά μου. Γιατί ό,τι κάνει ή ό,τι δεν κάνει, την επόμενη μέρα τα επιτόκια είναι προς τα πάνω, το Χρηματιστήριο είναι προς τα κάτω, οι πιέσεις είναι οι ίδιες και το ευρώ πέφτει.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι, γιατί έχει φανεί ότι η Ευρώπη μπορεί να ανταπεξέλθει σε κρίσεις. Αυτή, βέβαια, είναι η πρώτη κρίση αυτού του είδους, είναι σαφές. Είναι η πρώτη φορά που μια χώρα της Ευρωζώνης βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση που είναι η χώρα μας. Όμως, η Ευρωζώνη έχει αποφασίσει και είναι απολύτως σίγουρη ότι θέλει να διαφυλάξει το κοινό νόμισμα.

                        Και για να διαφυλάξει το κοινό νόμισμα, πρέπει να προστατέψει τη χώρα μας, η οποία είναι πιο ευάλωτη και η οποία δέχεται και τις επιθέσεις που δέχεται, στο βαθμό μάλιστα που η χώρα αυτή, κάνει αυτά που πρέπει να κάνει. Γιατί δεν θα ζητούσε κάποιος προστασία, αν δεν κάναμε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Όμως, έχουμε ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης δύσκολο, έχουμε και μέτρα, τα οποία εκτελούμε.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Τώρα κ. Παπακωνσταντίνου για να συνοψίσουμε αυτό τον πρώτο κύκλο συζήτησης: μας λέτε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος στάσης πληρωμών από τη χώρα μας. Μας λέτε ότι δεν υπάρχει στο τραπέζι και δεν υπήρξε ποτέ θέμα αναδιάρθρωσης αναδιαπραγμάτευσης του δημοσίου χρέους. Μας λέτε ότι δεν κινδυνεύουν οι Τράπεζες και δεν κινδυνεύουν και οι καταθέσεις.

                        Πριν συνεχίσουμε τη συζήτησή μας να δούμε όλα τα νεότερα για το τριετές πακέτο σκληρών μέτρων που ετοιμάζεται να συμφωνήσει η Αθήνα με Βρυξέλλες και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σήμερα η τρόικα έθεσε και στους βιομήχανους θέμα μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα, αλλά η απάντησή του ΣΕΒ ήταν αρνητική.

Προβολή ρεπορτάζ

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κύριε Παπακωνσταντίνου, είπαμε ότι τα χρήματα θα τα πάρουμε, ότι είναι πολύ πιθανό να εκταμιευτούν και νωρίτερα δηλαδή πριν τις 19 Μαΐου…

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι, πριν τις 19 Μαΐου, κυρία Τρέμη. Θα εκταμιευτούν νωρίτερα από τις 19 Μαΐου.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Προκαταβολή δηλαδή.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Μπροστάντζα που λέμε. Εγώ θέλω να σας ρωτήσω τι θα πληρώσουμε γι' αυτά, γιατί ξέρουμε ότι οι όροι είναι σκληροί και το ακούμε από πολλές και διαφορετικές πλευρές, άλλοτε πιο κομψά άλλοτε πιο έντονα διατυπωμένο. Το ακούσαμε με ένα τρόπο και από τον κ. Πάγκαλο που τον φιλοξενούσαμε την περασμένη Παρασκευή, που είπε ότι «εμείς αιτώμεθα, άρα δεν είναι εύκολο να θέτουμε όρους και προϋποθέσεις, ούτε να βάζουμε κόκκινες γραμμές».

                        Θα τα λέω ένα προς ένα, αυτά τα οποία ακούγονται και κουβεντιάζονται και θα σας παρακαλούσα να δώσετε όσο το δυνατό πιο συγκεκριμένη απάντηση. 13^ος και 14^ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Μας το ζήτησαν. Θα το κάνετε;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Είμαι απολύτως πρόθυμος να μιλήσω για το καθένα από αυτά ξεχωριστά. Αλλά προτού το κάνουμε αυτό επιτρέψτε μου ένα γενικό σχόλιο.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Βεβαίως.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και αυτό έχει να κάνει με το ποια είναι η αφετηρία μας. Η αφετηρία μας είναι μια κατάσταση, που οι δαπάνες του κράτους είναι τεράστιες. Έχουν αυξηθεί πάρα πολύ και είναι πολύ μεγαλύτερες από τα έσοδα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περιορίσουμε τις δαπάνες ή να αυξήσουμε τα έσοδα, ή και τα δύο. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό.

                        Όπως σε κάθε οικογένεια, η οποία έχει μονίμως ένα έλλειμμα και κάποια στιγμή δεν μπορεί να βρει δανεικά, για να το εξυπηρετεί, σταματάνε να τη δανείζουν. Έτσι είμαστε κι εμείς.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Πάντως ο 13^ος και ο 14^ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα δεν έχει να κάνει ούτε με τα έσοδα του κράτους, ούτε με τα έξοδα του κράτους.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Με τα έσοδα έχει να κάνει, γιατί θα μειωθεί η φορολογία.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Και με τα ταμεία.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Με τα ταμεία ναι.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Άρα, λοιπόν, να ξεκινήσουμε από το βασικό, που είναι ότι το ελληνικό κράτος, τα επόμενα χρόνια, με ένα ορίζοντα τριετίας, πρέπει να μειώσει τα ελλείμματά του. Και δεν υπάρχουν 45 τρόποι. Πρέπει να ξαναβρεί τρόπους ανάπτυξης. Αλλά ξέρετε, με μεγάλα ελλείμματα, δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη και όσο χρωστάς δεν είσαι ελεύθερος. Όσο χρωστάς, δεν είσαι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλεις.

                        Πρέπει να βρούμε τρόπους να μειώσουμε τις δαπάνες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πήραμε μερικές δύσκολες αποφάσεις φέτος, που έχουν να κάνουν και με τους μισθούς στο δημόσιο τομέα. Επιχειρούμε, με κάθε τρόπο, να περιορίσουμε όλες τις δαπάνες στο δημόσιο τομέα, τις σπατάλες και δαπάνες, οι οποίες δεν είναι παραγωγικές.

                        Μπαίνουμε σε ένα άλλο τρόπο προϋπολογισμού, με τριετείς προϋπολογισμούς, με αξιολογήσεις κ.ο.κ.. Έχουμε αύριο στο Υπουργικό Συμβούλιο τον «Καλλικράτη», που είναι μια μείζονα διοικητική αλλαγή στη χώρα, που θα μειώσει τις συνολικές δαπάνες που δίνει το κράτος για τις ίδιες υπηρεσίες. Διότι αυτή τη στιγμή, έχουμε ένα πολύπλοκο σύστημα, που κοστίζει πάρα πολλά. Πρέπει να αυξήσουμε τα έσοδά μας. Περάσαμε ένα φορολογικό νομοσχέδιο που διευρύνει τη φορολογική βάση, που πιάνει τους φοροφυγάδες, που βρίσκει το εισόδημα, το οποίο σήμερα δεν δηλώνεται.

                        Άρα, όλα αυτά είναι απαραίτητα και πρέπει να γίνουν, ανεξάρτητα από αν είναι εδώ ή αν δεν είναι εδώ η τρόικα.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κύριε Παπακωνσταντίνου ακούστε όμως ένα ερώτημα επειδή φτάσαμε στην τελική ευθεία. Δηλαδή αν καταλήξουμε –που όλοι το ευχόμαστε- μέχρι το τέλος της εβδομάδας, τη Δευτέρα θα βγείτε να μας ανακοινώσετε τους όρους με τους οποίους ενεργοποιείται επιπλέον ο μηχανισμός στήριξης.

                        Επαναλαμβάνω λοιπόν εγώ θα τα θέτω ένα προς ένα και όπου μπορείτε να είστε πιο συγκεκριμένος.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Βεβαίως, θα είμαι απολύτως συγκεκριμένος.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: 13^ος και 14^ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Είναι γνωστό ότι το ζήτησαν, εσείς θα το κάνετε;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καταρχάς, να εξηγήσουμε γιατί το ζητούν. Αυτοί λένε ότι το θέμα της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Σωστό, είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Και η ανταγωνιστικότητα είναι πρόβλημα, γιατί έχουμε τεράστιο αρνητικό εξωτερικό ισοζύγιο και λένε ότι αυτό οφείλεται στο πώς έχουν εξελιχθεί οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.

                        Εμείς λέμε ότι το θέμα της ανταγωνιστικότητας δεν έχει να κάνει με τους μισθούς ή δεν έχει να κάνει κύρια με τους μισθούς. Έχει να κάνει με όλες τις άλλες παθογένειες, που έχει το ελληνικό σύστημα, και αυτές πρέπει να αλλάξουμε. Έχει να κάνει με το ότι οι τιμές παραμένουν ψηλά και δεν τις μειώνουν, γιατί υπάρχουν ολιγοπωλιακές δομές, γιατί υπάρχει γραφειοκρατία, γιατί δεν μπορεί κάποιος να εξάγει εύκολα, γιατί έχουμε μια έφεση στις εισαγωγές κ.ο.κ.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Άρα όχι; Το κλείσαμε; Μπορείτε να εγγυηθείτε ότι δεν θα γίνει;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κοιτάξτε, κάνουμε μία συζήτηση, κυρία Τρέμη, και μία διαπραγμάτευση. Εγώ δεν θέλω να πω τίποτε απόλυτα, προτού τελειώσει αυτή η διαπραγμάτευση. Σας λέω, όμως, ότι η θέση μας είναι ότι το ζήτημα των μισθών δεν είναι το βασικό θέμα της ανταγωνιστικότητας.

                        Και να σας το πω και διαφορετικά. Έτσι κι αλλιώς, αυτή τη στιγμή, στον ιδιωτικό τομέα, επειδή υπάρχει ύφεση, επειδή από το δημόσιο τομέα η συγκράτηση, η μείωση που υπάρχει, αρχίζει και περνάει και στον ιδιωτικό τομέα, μια συγκράτηση μισθολογική αρχίζει και φαίνεται. Εγώ ξέρω σε πολλές επιχειρήσεις ότι υπάρχει αυτό.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κύριε Παπακωνσταντίνου το θέμα δεν είναι να πείσετε εμάς, εμείς δεν θέλουμε να μειωθεί, να χαθεί ή να περικοπεί ο 13^ος και ο 14^ος μισθός.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Με ρωτήσατε, κυρία Τρέμη, και σας απαντώ. Σας λέω ότι η θέση μας είναι ότι αυτές οι περικοπές…

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Αντιλαμβανόμαστε το επιχείρημα περί ανταγωνιστικότητας. Το ζήτημα είναι αν το αντιλαμβάνεται η άλλη πλευρά. Μπορείτε εσείς να πείτε αυτή τη στιγμή που μιλάμε ότι είναι η περικοπή του 13^ου και του 14^ου στον ιδιωτικό τομέα κόκκινη γραμμή, ή δεν μπορείτε να το πείτε;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Οι κόκκινες γραμμές έχουν να κάνουν με το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Σε μια διαπραγμάτευση διαπραγματεύεσαι - δεν είναι χρήσιμο να λες εκ των προτέρων «αυτό είναι κόκκινη γραμμή».

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, με συγχωρείτε πάρα πολύ όμως εγώ έχω κι ένα πρόβλημα αρχής, δημοκρατικής αρχής. Τι ρόλο πέφτει σε εσάς και στο ΔΝΤ αν θα δίνει ο εργοδότης στον ιδιώτη εργαζόμενο 13 ή 18 μισθούς;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Αυτό λέμε κι εμείς, κ. Πρετεντέρη, στη διαπραγμάτευση. Λέμε ότι το θέμα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα είναι διαφορετικό…

Μ. ΚΑΨΗΣ: Με συγχωρείτε όμως, εδώ που έχουμε φτάνει κάνουμε τους δύσκολους; Εγώ καταλαβαίνω ότι πια η συζήτηση δεν είναι αν είναι σκληρά ή όχι τα μέτρα, το θέμα που έχει τεθεί είναι αν θα προλάβουμε, αν θα τα πάρουμε και αν τελικά τα πάρουμε, μας φτάνουν και θα γλιτώσουμε τα χειρότερα. Και εμείς συζητάμε τώρα το 13^ο και πόσο θα κοπεί κι αν μπορούμε και δεν θέλω να μου κάνεις το ένα; Εκεί είμαστε ακόμη;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Με συγχωρείτε, καταρχάς δεν πρέπει να θεωρεί κανείς ως θέσφατο ό,τι ακούγεται γύρω από ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων. Μια περικοπή του 13^ου και του 14^ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα έχει και πολλές παρενέργειες. Στην ύφεση έχει παρενέργειες. Έχει παρενέργειες για παράδειγμα στα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν είναι, δηλαδή, κάτι το οποίο βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Εγώ επανέρχομαι σε αυτό: τι τους κόφτει; Όταν μου λέτε ότι «εγώ τους λέω αυτό που είπα κι εγώ ότι τι σας κόφτει εσάς πόσους μισθούς παίρνει στο “Mega” ο Πρετεντέρης» η απάντηση τι είναι; Ότι «το “Mega” δεν ανταγωνίζεται το “BBC”»;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Η απάντηση είναι ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να υπάρξει περιστολή μισθολογικών αυξήσεων στον ιδιωτικό τομέα και στην κατεύθυνση αυτή μπορεί κάποιος να σκεφτεί μια σειρά από άλλα πράγματα.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Να μειωθεί το μισθολογικό κόστος άρα να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, που λέτε εσείς ότι δεν έχει καμία σχέση με το μισθολογικό κόστος.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Έχει να κάνει και με το μισθολογικό κόστος…

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Αλλά δευτερεύουσα.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Ναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τώρα να ρωτήσω και τα άλλα τα οποία λέγονται και ξέρουμε ότι έχουν τεθεί: απελευθέρωση απολύσεων. Σας το ζητούν. Θα το κάνετε;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να περιμένουμε να κλείσει η διαπραγμάτευση, κυρία Τρέμη; Δεν θα σας δώσω σαφέστατες απαντήσεις στο καθένα από αυτά τα ζητήματα, είναι μια συζήτηση που έχει να κάνει και με το Υπουργείο Εργασίας.

                        Η Ελλάδα, όπως ξέρετε, έχει μια ιδιαίτερη αγορά εργασίας, η οποία είναι σε κάποια σημεία πολύ προστατευμένη και σε κάποια είναι εντελώς ασύδοτη. Το ζητούμενο δεν είναι αυτή τη στιγμή να διευρύνουμε την ασυδοσία, είναι να προστατέψουμε τον εργαζόμενο, δίνοντας ταυτόχρονα και την ευελιξία που χρειάζεται. Αλλά να το κάνουμε με ένα συντεταγμένο τρόπο.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Επιτρέψτε μου όμως εγώ να επιμείνω σε αυτό και να σας ρωτήσω αν είστε το ίδιο αρνητικοί με το θέμα της κατάργησης περικοπής του 13^ου και του 14^ου μισθού. Γιατί σας άκουσα πιο χαλαρό σε αυτό.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν είναι θέμα χαλαρότητας ή όχι, απλώς κάνουμε μια διαπραγμάτευση. Έχουμε δεσμευτεί και οι δυο πλευρές ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Και επειδή ο βασικός διαπραγματευτής, αν θέλετε, εν τέλει από την ελληνική πλευρά, ως Υπουργός Οικονομικών, είμαι εγώ, δεν θα βγούμε να δηλώσουμε δημοσίως ποιες είναι οι θέσεις του ενός και του άλλου.

                        Να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση μέσα σε ένα συντεταγμένο πλαίσιο και θα φανεί το αποτέλεσμα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Πάντως κ. Υπουργέ προχθές είπατε στην «Washington» ότι «τελικά θα τους πάρουμε το πουκάμισο τους κερδοσκόπους». Εγώ πιο πολύ μας βλέπω να μας πάρουν το παντελόνι το ΔΝΤ, από όσο αντιλαμβάνομαι ότι συζητάτε.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Πρετεντέρη, αυτό που είπα στην Ουάσιγκτον, το εννοούσα με την εξής έννοια: πολλοί ποντάρουν αυτή τη στιγμή στη χρεοκοπία της Ελλάδας και αυτοί που ποντάρουν τελικά θα χάσουν τα λεφτά τους. Γιατί η Ελλάδα θα καταφέρει και να χρηματοδοτήσει το χρέος της και να ξαναφέρει την ανάπτυξη και να τα καταφέρει.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Αυτό αφορά τους κερδοσκόπους. Εγώ λέω διαισθάνομαι ότι αυτά τα οποία όλα κουβεντιάζουμε και τα οποία αντιλαμβάνομαι και τις επιφυλάξεις σας να μας πείτε ακριβώς που θα καταλήξουν ενδεχομένως να μην έχουν καταλήξει ακόμη, αλλά μόνο και μόνο από την ατζέντα της συζήτησης αντιλαμβάνομαι ότι θα εμφανίσετε τη Δευτέρα ένα πρόγραμμα, το οποίο θα είναι έξω από τα όσα φανταζόμασταν έως τώρα στην ελληνική κοινωνία.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όταν κάποιος θέλει να σου δανείσει, σου θέτει και όρους. Αυτό δεν σημαίνει ότι εσύ δεν έχεις δυνατότητα να διαπραγματευτείς τους όρους.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Ασφαλώς όχι, αντιλαμβάνομαι όμως την εξέλιξη.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Τη διαπραγμάτευση την κάνεις προσπαθώντας, όχι να ζητήσεις παράλογα πράγματα, αλλά με μια λογική. Γιατί έχουμε μια λογική, γιατί λέμε κάποια πράγματα και γιατί δεν λέμε άλλα. Δεν είναι ότι απλώς προσπαθούμε να κάνουμε άμυνα.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Το καταλαβαίνω. Σας άκουσα σήμερα όμως να μιλάτε για μάχη εθνικής επιβίωσης.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Πράγματι.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Ναι αλλά ότι ετίθετο θέμα εθνικής επιβίωσης το μάθαμε τώρα πρόσφατα. Εδώ και μερικούς μήνες κανείς δεν μας έχει πει ότι η χώρα παίζει σε επίπεδο εθνικής επιβίωσης και κυρίως ουδείς μας το είπε προεκλογικά.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Πρετεντέρη, ουδείς προεκλογικά είχε την πλήρη εικόνα του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας. Ακόμη κι εμείς, που ξέραμε ότι το έλλειμμα μπορεί να φτάσει διψήφια νούμερα, όπως μας είχε πει η Τράπεζα της Ελλάδος, δεν είχαμε εικόνα ότι ήταν στο 13,6%. Δεν είχαμε εικόνα της δυναμικής του χρέους.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Ναι αλλά τώρα δεν έχουμε έλλειμμα, δεν μπορούμε να δανειστούμε τώρα. Έχουμε άλλο πρόβλημα.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και βεβαίως, οι αγορές αποφάσισαν σε ένα ευρύτερο παιχνίδι που έχει να κάνει συνολικά με τη ζώνη του ευρώ, να κυνηγήσουν ανελέητα τις πιο αδύναμες χώρες και εκεί βρεθήκαμε σήμερα. Άρα, λοιπόν, το παιχνίδι αλλάζει.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Εσείς λέτε ότι σας αιφνιδίασαν τα δημοσιονομικά στοιχεία, ότι δεν είχατε την εικόνα αυτή πριν από τις εκλογές. Ξέρετε, αυτό που έχει σημασία τούτη την ώρα, όλα παίζουν το ρόλο τους ασφαλώς. Αλλά αυτό που παίζει ρόλο και έχει σημασία τούτη την ώρα είναι τι θα γίνει τη Δευτέρα, που θα βγείτε να μας τα ανακοινώσετε. Κι εγώ θα επανέλθω και θα σας ρωτήσω, υπάρχει πιθανότητα αύξησης των γενικών ορίων συνταξιοδότησης άμεσα ή και σταδιακά, δηλαδή να πάμε από τα 65 στα 67;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κυρία Τρέμη, έχουμε κάνει μία μεγάλη συζήτηση για το συνταξιοδοτικό. Την έχει κάνει κι ο συνάδελφός μου ο Ανδρέας Λοβέρδος. Δεν είναι επιλογή μας αυτή. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι, για να φτάσουμε σε αντίστοιχο αποτέλεσμα βιωσιμότητας του συστήματος. Εκεί είμαστε και αυτή είναι η συζήτηση που γίνεται αυτή τη στιγμή.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Να καταλάβω εγώ κάτι Όλγα μου; Η συζήτηση, δεν καταλήγει ο μηχανισμός γιατί κάνουμε τους δύσκολους στα μέτρα, ή υπάρχουν προβλήματα με τους Γερμανούς; Ή υπάρχουν άλλου είδους προβλήματα που δεν μας επιτρέπουν να καταλήξουμε γρήγορα σε μια συμφωνία; Γιατί αν στο σημείο που βρισκόμαστε κάνουμε και τους δύσκολους, πραγματικά δεν μας καταλαβαίνω.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Καψή, θα μπορούσαμε εμείς να εμφανιστούμε στη συζήτηση αυτή και να πούμε ότι θα κόψουμε τους μισθούς στο δημόσιο τομέα κατά 50%. Αυτό μπορεί να έκλεινε τη συζήτηση αύριο το πρωί. Και αντίστοιχα και στον ιδιωτικό τομέα, γιατί όχι; Θέλουμε όμως αυτό; Θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο θα βοηθήσει την ελληνική οικονομία; Μπορεί να μειώσει το έλλειμμα πολύ πιο γρήγορα. Θα βοηθήσει όμως πραγματικά την ελληνική οικονομία ή θα τη βάλει σε μία βαθύτατη ύφεση;

                        Άρα, λοιπόν, όλοι ξέρουμε ότι σε μία τέτοια συζήτηση και οι δύο πλευρές συνεισφέρουν κάτι. Δεν πηγαίνει η μία πλευρά και λέει «σας παρακαλώ πάρα πολύ, πείτε μου τι πρέπει να κάνω για να μου δώσετε τα λεφτά». Η διαπραγμάτευση είναι διαπραγμάτευση. Και δεν έχει να κάνει με να είναι ο ένας δύσκολος. Έχει να κάνει με το ότι ο καθένας προσπαθεί να υπερασπίζεται τα δικά του συμφέροντα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κύριε Παπακωνσταντίνου καταλαβαίνουμε, Έλληνες είμαστε, καταλαβαίνουμε, συμπάσχουμε. Αλλά εγώ θέλω να επανέλθω σε όλα αυτά τα οποία έχουν ακουστεί. Και ξέρετε, δημιουργούν και ένα κλίμα και ο κόσμος είναι σε μια κατάσταση πανικού.

                        Σας ρωτάω λοιπόν πάλι το άλλο το συγκεκριμένο που έχει ακουστεί: Κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το ζήτησαν. Θα το κάνετε;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καταρχάς, δεν έχει ζητηθεί κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως το λέτε.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κάπως αλλιώς όμως έχει.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι. Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, που έχουν τεθεί. Τα συζητάμε αυτή τη στιγμή. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας δώσω απολύτως καθαρές απαντήσεις σε ζητήματα, τα οποία είναι μέρος της διαπραγμάτευσης και αυτή τη στιγμή είναι πάνω στο τραπέζι και τα κουβεντιάζουμε. Δεν μπορώ εγώ να κλείσω μία διαπραγμάτευση εκ των προτέρων, ή να σας πω ότι αυτό αποκλείεται και αυτό ναι το συζητάμε ή αυτό όχι.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Σύμφωνοι. Εγώ που είμαι της θεωρίας να κάνετε τους δύσκολους, απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι όμως όλα τα κουβεντιάζετε.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Σε μία διαπραγμάτευση, όταν η άλλη πλευρά θέτει ζητήματα, εσύ απαντάς. Είναι λάθος -και αν θέλετε και διαπραγματευτικά λάθος- να βγω εγώ δημοσίως και να πω, ξέρετε, αυτά τα τρία ζητήματα είναι εντελώς εκτός. Αλλά μην έχετε καμία απολύτως αμφιβολία, έχουμε απόλυτη αίσθηση της ευθύνης μας.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Τώρα, το θέμα του δημόσιου τομέα το έχετε ξεκαθαρίσει; Δηλαδή εννοώ των μισθών στο δημόσιο τομέα.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κυρία Τρέμη, να κλείσω τη φράση μου όμως.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Ναι, παρακαλώ. Με συγχωρείτε.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Μην έχετε καμία απολύτως αμφιβολία ότι σε αυτή τη διαπραγμάτευση η ελληνική Κυβέρνηση μπαίνει με απόλυτη ευθύνη του τι κάνει, έχοντας ήδη ένα τριετές πρόγραμμα, το οποίο έχει αποδείξει στους εταίρους της ότι και τις δύσκολες αποφάσεις ξέρει να παίρνει, και να εκτελεί ένα σωστό προϋπολογισμό, που μπορεί να κάνει. Και με βάση αυτό μπαίνουμε και στη διαπραγμάτευση.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Το θέμα του δημόσιου τομέα το έχετε ξεκαθαρίσει; Θα έχουμε δηλαδή περαιτέρω μείωση; Μπορεί ας πούμε από εκεί που έχει μειωθεί το 30% του δώρου των Χριστουγέννων να το δούμε να εξαφανίζεται εντελώς για παράδειγμα;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κοιτάξτε, θα υπάρξει μείωση των δαπανών στο δημόσιο τομέα. Και θα υπάρξει και μία μείωση του συνολικού μισθολογικού κόστους του δημόσιου τομέα. Γιατί αυτό το μισθολογικό κόστος σε μία χρονιά, όπως η περσινή, κυρία Τρέμη, το 2009, όπου είχαν υποτίθεται παγώσει οι μισθοί, ανέβηκε 11%. Γι’ αυτό φέτος έχουμε κάνει αναστολή προσλήψεων και του χρόνου έχουμε το 5 προς 1 και τη μείωση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Άρα, επιχειρούμε να κάνουμε αυτή τη μείωση του μισθολογικού κόστους συνολικά, χωρίς να πάμε σε περαιτέρω μειώσεις των μισθών.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Τώρα, κλείνοντας να κρατήσουμε κάτι θετικό. Γιατί και η σημερινή μέρα ήταν μία σκληρή, μία δύσκολη μέρα. Κύριε Παπακωνσταντίνου.

Γ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ: Του ζητάμε να βρει κάτι θετικό. Σας ζητάμε να βρείτε κάτι θετικό.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Νόμιζα πως θα λέγατε εσείς κάτι. Κοιτάξτε, θετικό είναι το εξής, κυρία Τρέμη. Εγώ αντιλαμβάνομαι πολύ καλά, όλοι ζούμε μία δύσκολη κατάσταση. Αν θέλετε εμείς στο Υπουργείο Οικονομικών, που είμαστε λίγο μπροστά σε αυτή την ιστορία και έχουμε τις αγορές, το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε μια καθημερινή επικοινωνία, το ζούμε λίγο πιο έντονα από τους άλλους, αλλά το ζει και ο κάθε πολίτης γιατί έχει το άγχος της επόμενης μέρας, έχει το φόβο με τη δουλειά του.

                        Για ένα πράγμα μπορώ να είμαι απόλυτος, που είναι ότι στο τέλος αυτής της διαδικασίας η χώρα θα βγει πιο δυνατή. Οι πολίτες θα βγουν σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι σήμερα. Τα δημοσιονομικά μας θα είναι καλύτερα και θα μπορέσουμε να έχουμε τη βάση για ανάπτυξη.

                        Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Αρκεί να τις αξιοποιήσει. Για να τις αξιοποιήσει, όμως, πρέπει να έχει μια σωστή βάση, όχι τη σαθρή βάση που έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια.

Μ. ΚΑΨΗΣ: Από τον καιρό πάντως που συζητάγατε στο Υπουργικό Συμβούλιο αν πρέπει να πάρετε νέα μέτρα, μου φαίνεται σαν να έχει περάσει ένας αιώνας κύριε Παπακωνσταντίνου. Και έχουν περάσει μόλις τρεις μήνες. Εγώ νιώθω σαν να έχει περάσει ένας αιώνας.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Και εκείνα τα νέα μέτρα, κύριε Καψή, τα οποία πήραμε, τα οποία χαιρετίστηκαν ως γενναία και δύσκολα μέτρα, και όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, και το Ταμείο και η Κεντρική Τράπεζα. Όλοι είπαν ότι η ελληνική Κυβέρνηση πήρε τα μέτρα και αυτά τα εφαρμόζονται και δείχνουν τη βούλησή μας να πάμε σε μία κατεύθυνση, παρά τις δυσκολίες.

                        Και ξέρετε, το γεγονός ότι οι πολίτες εξακολουθούν να μας πιστεύουν σημαίνει ότι αντιλαμβάνονται και την κρισιμότητα της κατάστασης και την ανάγκη να παρθούν δύσκολες αποφάσεις, αλλά και το ότι κάπου πάμε. Και πάμε κάπου με ένα αίσθημα δικαίου απέναντι σε όλους.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κύριε Παπακωνσταντίνου, ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτή τη συζήτηση.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Να ’στε καλά. Κι εγώ ευχαριστώ.

ΟΛΓ. ΤΡΕΜΗ: Κρατάμε τα θετικά μηνύματα της τελευταίας σας αποστροφής.