Η Ανεξάρτητη Κίνηση Οικονομολόγων Ελλάδας (ΑΚΙΟΕ) εκτιμά ότι ο νέος νόμος πλαίσιο 4009/2011 για τη «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και τη διεθνοποίηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων» που ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία από το ελληνικό κοινοβούλιο, παρά τις όποιες θετικές του διατάξεις , στο σύνολο  του δεν εξασφαλίζει την αντιμετώπιση των πιεστικών αναγκών και την ομαλή λειτουργία των πανεπιστημίων και δεν εγγυάται  την εκπλήρωση και την ενίσχυση της αποστολής της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα:

• Δεν περιέχει διατάξεις που να αντιμετωπίζουν τα σοβαρά ζητήματα συνταγματικότητας, όπως αυτά επισημάνθηκαν και το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής, που αφορούν το αυτοδιοίκητο και την ακαδημαϊκή λειτουργία των Πανεπιστημίων. Η αλλαγή της διάταξης για την εκλογή του Πρύτανη από τα μέλη ΔΕΠ που αποτελούσε κορυφαίο αίτημα των Πανεπιστημιακών, είναι ενδεικτική της δαιδαλώδους διαδικασίας που θα ταλανίσει τα Πανεπιστήμια το επόμενο διάστημα. Ακόμη, η προσπάθεια αποδοχής της δημοκρατικής νομιμοποίησης μέσω της εκλογής του Πρύτανη δεν ολοκληρώθηκε τελικά με την εκλογή και των Κοσμήτορων από τα μέλη ΔΕΠ.
• Δεν διαθέτει τη συναίνεση της πλειοψηφίας της ακαδημαϊκής, ούτε ανταποκρίνεται στην ανάγκη για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Αντιθέτως, αποτελεί απλώς προϊόν κομματικής συμφωνίας κορυφής και όχι αποτέλεσμα διαλόγου με την πανεπιστημιακή κοινότητα.
• Δε σέβεται την ακαδημαϊκή παράδοση και το έργο των ελληνικών πανεπιστημίων. Η πλήρης αυτοδιοίκηση των Πανεπιστημίων, η δημοκρατική λειτουργία, οι ακαδημαϊκές ελευθερίες και το ακαδημαϊκό άσυλο, η εξασφάλιση της δημόσιας χρηματοδότησης, η αναβάθμιση των ακαδημαϊκών λειτουργιών και η υποστήριξη της βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας, η υποστήριξη της φοιτητικής μέριμνας, παραμένουν ουσιαστικά ζητούμενα.
• Προβλέπει υποβαθμισμένους τίτλους πολλαπλών ταχυτήτων, που θα πιστοποιούνται με αγοραία κριτήρια. Διαλύει τμήματα και επιστημονικά αντικείμενα, ενώ φανερή είναι η πρόθεση να κλείσουν Ιδρύματα, με αγοραία κριτήρια. Οδηγεί σε εμβάθυνση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ, της ετεροαπασχόλισης του ΔΕΠ, παραδίδει τη διοίκηση των ιδρυμάτων σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Συνεπώς, ο νέος νόμος:

·         Είναι αντι‐συνταγματικός γιατί πλήττει το αυτοδιοίκητο και καταλύει επί της ουσίας τη δωρεάν παιδεία με δραματική συρρίκνωση των δημοσίων δαπανών.

·         Είναι αντι‐δημοκρατικός γιατί αναιρεί τη δημοκρατική συμμετοχή και εκπροσώπηση όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας.

·         Είναι αντι‐κοινωνικός γιατί μετακυλίει ένα μεγάλο μέρος του κόστους της λειτουργίας των Ιδρυμάτων στους φοιτητές, στις φοιτήτριες και στις οικογένειες τους.

·         Είναι αντι‐επιστημονικός γιατί διαλύει τα ενιαία πτυχία και αφανίζει την έρευνα.

Ο νέος νόμος πλαίσιο που φιλοδοξεί να μεταρρυθμίσει το Πανεπιστήμιο, μπορεί να εφαρμοστεί και να εκπληρώσει τους στόχους του, εφόσον  έχει τη συναίνεση και αποδοχή της πλειοψηφίας της ακαδημαϊκής κοινότητας και σε κάθε περίπτωση να εξασφαλίζει την αποδοχή εκείνων των ακαδημαϊκών και κοινωνικών δυνάμεων που έχουν ταχθεί ανεπιφύλακτα υπέρ της ανάγκης ριζικών, ουσιαστικών αλλαγών στο Πανεπιστήμιο.  Όμως, στην παρούσα οικονομική και κοινωνική συγκυρία, η διαφύλαξη των ακαδημαϊκών αξιών, η διατήρηση κι ενίσχυση του επιπέδου της παιδείας που παρέχεται, η βελτίωση και αναβάθμιση των ακαδημαϊκών λειτουργιών, καθώς και η ευθύνη για τον περιορισμό των αρνητικών συνεπειών - αστοχιών του νόμου, βρίσκεται πλέον στην ευθύνη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας που καλείται να εφαρμόσει το νέο νόμο με «ανοικτά πανεπιστήμια».