ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η οικονομική επιστήμη κατέχει κυρίαρχη θέση ανάμεσα στις κοινωνικές επιστήμες και έχει αναπτυχθεί σε πολλές κατευθύνσεις. Η οικονομική επιστήμη αποτελεί μια εκπαιδευτική αναγκαιότητα, που βοηθά τον άνθρωπο στη συνειδητοποίηση της κοινωνικής του θέσης, την αντίληψη της συλλογικής δράσης, τη συνεργασία και την οργάνωση, ώστε να διεκδικεί τα δικαιώματα στη ζωή και την εργασία. Οι επιστημονικές γνώσεις, κλάδοι και ειδικότητες στο σχολείο πρέπει να είναι ισοδύναμες, ισότιμες και να λειτουργούν προς την κατεύθυνση διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου ατόμου, στο σημερινό πολύπλοκο οικονομικό σύστημα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει ιδιαίτερη σημασία στη χρηματοπιστωτική εκπαίδευση, ως συμπληρωματικού μέσου προστασίας του καταναλωτή. Έρευνα που έγινε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατάληξε ότι υπάρχει δυσκολία κατανόησης ζητημάτων χρηματοπιστωτικής φύσης γιατί τα νοικοκυριά δεν έχουν κατανοήσει βασικές οικονομικές έννοιες όπως για παράδειγμα το επιτόκιο, ο ανατοκισμός ή ο πληθωρισμός. Επομένως η οικονομική εκπαίδευση πρέπει να θεωρείται αναγκαία τόσο για την ασφάλεια των ατόμων όσο και του κοινωνικού συνόλου.

Ως σκοποί της διδασκαλίας της οικονομικής επιστήμης μπορούν να οριστούν:

§  να είναι ικανός ο μαθητής να αναφέρει και να αναλύει ένα περιεχόμενο οικονομικών και κοινωνικών εννοιών που αναφέρεται στη γένεση, την εξέλιξη και τη σημερινή πραγματικότητα της παραγωγικής και ανταλλακτικής διαδικασίας και της έννοιας της οικονομικής ανάπτυξης

§  να μπορεί ο μαθητής να εξηγεί πως ασκείται η διοίκηση, η οργάνωση, η διεύθυνση και ρύθμιση της παραγωγικής και ανταλλακτικής διαδικασίας σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο

§  να εξηγεί ο μαθητής πως γεννιέται ένα αγαθό (προϊόν ή υπηρεσία) μέσα από τις σχέσεις εργασίας και τον καταμερισμό της εργασίας με δεδομένο ότι το ανθρώπινο κεφάλαιο αποτελεί τη βάση της παραγωγής.

Για την επίτευξη των σκοπών προτείνουμε:

1. Αναβάθμιση των οικονομικών μαθημάτων με προσαρμογή τους στα νέα κοινωνικο-οικονομικά δεδομένα και παράλληλη προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών.
2. Διατήρηση και επέκταση της διδασκαλίας οικονομικών μαθημάτων σε όλους τους τύπους Λυκείων.
3. Δημιουργία υποδομής στα Γυμνάσια, ώστε οι μαθητές να αποκτούν μια πρώτη επαφή με την οικονομική επιστήμη σε μικρότερη ηλικία, με την αναδιάρθρωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων και την προσθήκη οικονομικών μαθημάτων.

Παράλληλα είναι απαραίτητο:

4. Να εκσυγχρονιστεί το διδακτικό υλικό, ώστε να αποτυπώνει τη σημερινή πραγματικότητα
5. Να καθιερωθεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να χαρακτηρίζεται κυρίως από σταθερότητα, ως προς την εφαρμογή του, το οποίο να διατηρηθεί για χρονικό διάστημα τέτοιο, που να είναι δυνατή η αξιολόγησή του και η διαρθρωτική προσαρμογή του σε συνέχεια,
6. Να συνδεθεί η εκπαίδευση με τις τοπικές κοινωνίες και την αγορά εργασίας, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και της ιδιαιτερότητες της κάθε κοινωνίας.
7. Να ψηφιοποιηθεί το υπάρχον και να δημιουργηθεί νέο ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό, κατάλληλο για αλληλεπίδραση με το μαθητή και το διδάσκοντα, σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών.
8. Τέλος απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας των προαναφερομένων είναι η διαρκής επιμόρφωση όλων των εμπλεκομένων στην εκπαιδευτική διεργασία, ώστε να είναι ικανοί να ανταποκριθούν με επιτυχία στο νέο ρόλο του «δασκάλου». Ένας τρόπος εφαρμογής της διαρκούς επιμόρφωσης είναι και η σύνδεση  με την αγορά εργασίας. Για το λόγο αυτό προτείνεται η ελεύθερη και άνευ διοικητικών περιορισμών, απασχόληση των οικονομολόγων εκπαιδευτικών στην αγορά εργασίας, κατά τα πρότυπα των νομικών εκπαιδευτικών, γεγονός που θα συμβάλει στην ανανέωση του γνωσιακού φορτίου των οικονομολόγων και την προσαρμογή τους στα εκάστοτε ισχύοντα επιστημονικά δεδομένα.