Αναμφισβήτητα, το ντόπινγκ σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται φάρμακα σε πειραματικό στάδιο, είναι δυνατόν να προκαλέσουν θανατηφόρες αρρυθμίες. Ομως δεν είναι εύκολο ούτε η πειραματική φαρμακευτική ουσία να προσδιορισθεί ούτε το θανατηφόρο της αποτέλεσμα να προβλεφθεί.

Αντίθετα, γνωρίζουμε ότι ένας αθλητής έχει αυξημένη πιθανότητα για αιφνίδιο θάνατο κατά δυόμισι φορές περισσότερο από το απλώς ασκούμενο άτομο. Η άσκηση αναμφισβήτητα ωφελεί την καρδιά, όχι όμως ο πρωταθλητισμός.

Οσον αφορά το θέμα της ανεπαρκούς ιατρικής προστασίας, έχει βάση κυρίως σε ερασιτεχνικές ομάδες. Εντούτοις σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να διαφεύγουν τα αίτια της καρδιακής ανακοπής, ακόμα και από τις πιο ενδελεχείς καρδιολογικές εξετάσεις, όπως π.χ. οι βλάβες εκείνες που βρίσκονται σε γονιδιακό επίπεδο και που πολλές φορές δεν έχει ακόμα ανακαλύψει ούτε η γονιδιακή καρδιολογία.

Στην καθ’ ημέρα πράξη οι αιφνίδιοι θάνατοι των αθλητών οφείλονται σε μυοκαρδίτιδες ή μυοκαρδιοπάθειες που δεν έχουν διαγνωσθεί. Ιδιαίτερα η μυοκαρδίτιδα, που αποτελεί προσβολή του μυοκαρδίου κυρίως από ιούς. Υστερα π.χ από μια ίωση, όπως είναι μια γρίπη ή γενικά μια λοίμωξη, μπορεί να εκδηλωθεί μυοκαρδίτιδα.

Οι συνηθέστερες μυοκαρδιοπάθειες που προκαλούν αιφνίδιους θανάτους είναι οι μυοκαρδιοπάθειες που χαρακτηρίζονται από υπερτροφία του μυοκαρδίου (υπερτροφικές) ή διάταση του μυοκαρδίου με ελάττωση της συσταλτικότητάς του (διατατικές).

Ομως τι ακριβώς συμβαίνει με την έντονη προπόνηση και τον πρωταθλητισμό; Από τη μελέτη των τελευταίων μαραθωνοδρομιών της Βοστώνης, που δημοσιεύθηκε στο πλέον έγκυρο καρδιολογικό περιοδικό («Circulation»), αποδείχθηκε ότι η καρδιά υφίσταται ισχυρότατο στρες. Τότε, τα ένζυμα της καρδιάς που απεικονίζουν τη νέκρωση ή την καταστροφή του μυοκαρδίου αυξάνονται στο αίμα εντυπωσιακά. Ετσι, η τροπονίνη και το ΒΝΡ υπερδιπλασιάζονται στο αίμα μετά το τέλος του μαραθωνίου.

Αυτό σε απλή γλώσσα σηματοδοτεί ότι η καρδιά στην έντονη άσκηση υποφέρει, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται και αύξηση της πηκτικότητας του αίματος. Ετσι εξηγείται γιατί ο έντονα αθλούμενος, ιδιαίτερα όταν είναι μεσήλικας, κινδυνεύει από έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο ακόμα και εάν δεν έχει σοβαρές βλάβες στις αρτηρίες του.

Συμπερασματικά, ο πρωταθλητισμός από πάσης πλευράς δεν ωφελεί, σε πλήρη αντίθεση με την απλή άσκηση.